Share

De waterbehoefte en irrigatie van de Zamioculcas zamiifolia

Linden · 15.04.2025.

De unieke waterbehoefte

De Zamioculcas zamiifolia staat bekend om haar opmerkelijke droogtetolerantie, wat haar een ideale plant maakt voor mensen die vaak vergeten water te geven. Deze eigenschap is te danken aan haar speciale anatomie; de plant slaat water op in haar vlezige wortelstokken en de dikke, glanzende bladeren. Dit interne opslagsysteem maakt de Zamioculcas in staat om lange periodes van droogte te overleven, veel langer dan de meeste andere kamerplanten. Het is deze unieke eigenschap die de Zamioculcas zo vergevingsgezind maakt, maar tegelijkertijd is het ook de reden waarom overbewatering haar grootste vijand is.

Overmatig water geven is de meest voorkomende oorzaak van problemen en sterfte bij de Zamioculcas. Wanneer de wortels te lang in een te vochtige omgeving staan, kunnen ze geen zuurstof meer opnemen en beginnen ze te rotten. Dit fenomeen, wortelrot genaamd, is vaak fataal voor de plant. De symptomen zijn zachte, geel wordende stengels en een doffe, ongezonde uitstraling van de bladeren.

De gouden regel voor het water geven van een Zamioculcas is: minder is meer. Het is altijd beter om de plant onder te bewateren dan over te bewateren. Een droge bodem is voor deze plant geen probleem, terwijl een natte bodem onherroepelijke schade kan veroorzaken. Zorg er dus voor dat de grond tussen de gietbeurten volledig is opgedroogd.

De waterbehoefte van de plant is ook afhankelijk van de omgevingsfactoren, zoals de temperatuur, de luchtvochtigheid en de hoeveelheid licht. In de zomer, wanneer de temperaturen hoger zijn en de lichtintensiteit groter is, zal de plant meer water verbruiken dan in de winter. Het is daarom essentieel om de watergift aan te passen aan de seizoenen.

Het correcte watergeefschema

Een vast watergeefschema werkt vaak niet voor de Zamioculcas. In plaats van op de kalender te vertrouwen, kun je beter de staat van de aarde controleren. De gemakkelijkste manier om dit te doen is door je vinger minstens 5 cm diep in de aarde te steken. Als de aarde op die diepte nog vochtig aanvoelt, is het niet nodig om water te geven.

Een alternatieve methode is het gebruik van een vochtigheidsmeter, die een nauwkeurige meting van het vochtgehalte in de grond kan geven. Een meterwaarde van 1 tot 3 duidt op droge grond, en dan is het tijd om water te geven. Als de meter een hogere waarde aangeeft, wacht dan nog even. Dit helpt om het giswerk te elimineren en zorgt ervoor dat je de plant niet per ongeluk te veel water geeft.

Wanneer je water geeft, doe dit dan grondig. Geef zoveel water dat het uit de drainagegaten aan de onderkant van de pot begint te lopen. Dit zorgt ervoor dat de hele wortelkluit gelijkmatig bevochtigd wordt en dat er geen droge plekken in de pot achterblijven. Zorg er wel voor dat je eventueel overtollig water uit de schotel weggooit na het water geven.

Gedurende de wintermaanden, wanneer de groei van de plant vertraagt of stopt, heeft de Zamioculcas aanzienlijk minder water nodig. Sommige experts raden zelfs aan om de plant gedurende de hele wintermaanden niet of nauwelijks water te geven. De plant zal in een rustfase verkeren en de opgeslagen energie en vocht gebruiken.

De symptomen van over- en onderbewatering

Het is cruciaal om de signalen van je Zamioculcas te herkennen om te bepalen of je watergeefregime correct is. Symptomen van overbewatering zijn onder andere zachte, gele stengels en bladeren die van de plant vallen. De wortels kunnen zacht en papperig aanvoelen en een onaangename geur afgeven. In een vergevorderd stadium kan de hele plant inzakken.

Wanneer je deze symptomen opmerkt, is de eerste stap om onmiddellijk te stoppen met water geven en de aarde volledig te laten uitdrogen. Als de situatie ernstig is, kan het nodig zijn om de plant uit de pot te halen, de rotte wortels te verwijderen en haar in verse, droge grond te planten. Dit kan haar nog redden, mits je op tijd ingrijpt.

Onderbewatering komt zelden voor bij de Zamioculcas, maar het is wel herkenbaar. De bladeren kunnen geel worden of rimpelig worden en de stengels kunnen er wat verschrompeld uitzien. De plant kan een doffe, droge uitstraling hebben. Gelukkig is dit veel makkelijker te verhelpen dan overbewatering.

Als je denkt dat je Zamioculcas te weinig water krijgt, geef haar dan een grondige gietbeurt. De plant zal snel herstellen en haar bladeren zullen weer vol en stevig worden. De Zamioculcas is zeer veerkrachtig en kan zich snel herstellen van een periode van droogte.

Praktische tips voor het water geven

Gebruik bij voorkeur water op kamertemperatuur om te voorkomen dat je de wortels schokt met koud water. Kraanwater is prima, maar als je hard water hebt, kan het nuttig zijn om water te gebruiken dat een dag heeft gestaan, zodat het chloor kan verdampen. Dit is vooral relevant in gebieden waar het leidingwater veel kalk bevat.

Bewater de plant altijd aan de basis, direct op de aarde. Vermijd het water geven over de bladeren, aangezien dit kan leiden tot vlekken en schimmelvorming. De plant neemt het water op via haar wortels, dus het heeft geen nut om de bladeren nat te maken. Dit kan zelfs schadelijk zijn, vooral bij een plant die van nature in droge omstandigheden leeft.

Een andere handige tip is om een pot te gebruiken met drainagegaten en een schotel eronder. Na het water geven, laat je het overtollige water volledig uit de pot lopen. Gooi vervolgens het water in de schotel weg. Dit zorgt ervoor dat de wortels niet in een plas water blijven staan, wat cruciaal is voor de gezondheid van de plant.

Een laatste, maar belangrijke tip is om te onthouden dat de Zamioculcas liever droog dan nat is. Als je twijfelt of je water moet geven, wacht dan nog een dag of twee. Deze eenvoudige regel kan je helpen om een van de meest voorkomende fouten bij het verzorgen van deze plant te voorkomen.

Misschien vind je dit ook leuk