Το κλάδεμα του λευκού γκι είναι μια σημαντική πρακτική διαχείρισης, όχι τόσο για το καλό του ίδιου του γκι, αλλά κυρίως για την προστασία της υγείας και της δομικής ακεραιότητας του δέντρου-ξενιστή. Ενώ ο γκι δεν απαιτεί κλάδεμα για τη δική του ανάπτυξη, ο έλεγχος του μεγέθους και του αριθμού των θάμνων του είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη ζημιών στο δέντρο. Ένα σωστά προγραμματισμένο κλάδεμα μπορεί να διασφαλίσει μια μακροχρόνια και ισορροπημένη συνύπαρξη μεταξύ των δύο οργανισμών. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει τη διατήρηση του γκι ως ένα ενδιαφέρον αισθητικό στοιχείο, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τις αρνητικές του επιπτώσεις.
Ο κύριος λόγος για το κλάδεμα του γκι είναι η μείωση του βάρους που ασκείται στα κλαδιά του δέντρου-ξενιστή. Με την πάροδο του χρόνου, οι θάμνοι του γκι μπορούν να γίνουν μεγάλοι και πυκνοί, αυξάνοντας σημαντικά το φορτίο, ειδικά όταν είναι καλυμμένοι με χιόνι ή βρεγμένοι από τη βροχή. Αυτό το πρόσθετο βάρος μπορεί να οδηγήσει σε σπάσιμο των κλαδιών, προκαλώντας σοβαρές ζημιές στο δέντρο. Το τακτικό κλάδεμα για την αραίωση και τη μείωση του μεγέθους του θάμνου του γκι είναι η καλύτερη προληπτική ενέργεια για την αποφυγή τέτοιων ατυχημάτων.
Ένας άλλος σημαντικός λόγος για την κοπή του γκι είναι ο περιορισμός της παρασιτικής του δράσης. Μια εκτεταμένη προσβολή από πολλούς και μεγάλους θάμνους γκι μπορεί να αποδυναμώσει σημαντικά το δέντρο, καθώς αντλούν μεγάλες ποσότητες νερού και θρεπτικών συστατικών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη ανάπτυξη, ξήρανση κλαδιών ή ακόμα και στο θάνατο ολόκληρου του δέντρου σε ακραίες περιπτώσεις. Η επιλεκτική αφαίρεση ορισμένων θάμνων ή η μείωση του μεγέθους όλων των θάμνων βοηθά στη διατήρηση μιας πιο βιώσιμης ισορροπίας μεταξύ του παρασίτου και του ξενιστή.
Η καλύτερη εποχή για το κλάδεμα του γκι είναι στα τέλη του χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης, πριν ξεκινήσει η νέα περίοδος ανάπτυξης του δέντρου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το δέντρο είναι σε λήθαργο και οι θάμνοι του γκι είναι ευδιάκριτοι πάνω στα γυμνά κλαδιά. Χρησιμοποίησε ένα κοφτερό κλαδευτήρι ή ένα πριόνι για να κόψεις τους βλαστούς του γκι όσο πιο κοντά γίνεται στο σημείο που βγαίνουν από το κλαδί του ξενιστή. Είναι σημαντικό να κάνεις καθαρές τομές χωρίς να τραυματίσεις το φλοιό του δέντρου.
Πρέπει να γνωρίζεις ότι το απλό κλάδεμα των εξωτερικών βλαστών του γκι δεν θα τον εξαλείψει οριστικά. Το εσωτερικό παρασιτικό σύστημα (ο μυζητήρας) θα παραμείνει ζωντανό μέσα στο ξύλο του δέντρου και θα βγάλει νέους βλαστούς. Επομένως, το κλάδεμα είναι μια επαναλαμβανόμενη εργασία συντήρησης. Εάν ο στόχος είναι η πλήρης αφαίρεση, θα πρέπει να αφαιρέσεις ολόκληρο το κλαδί του δέντρου στο οποίο έχει προσκολληθεί ο γκι, κόβοντάς το κάτω από το σημείο της προσβολής. Ωστόσο, αυτή η δραστική λύση συνιστάται μόνο σε περιπτώσεις σοβαρής προσβολής που απειλούν την υγεία του δέντρου.
