Η φύτευση και ο πολλαπλασιασμός του λευκού γκι είναι μια διαδικασία που μιμείται τη φύση, βασιζόμενη στη σχέση μεταξύ του φυτού και των πουλιών. Σε αντίθεση με τα περισσότερα φυτά κήπου, ο γκι δεν φυτεύεται στο έδαφος, αλλά απευθείας πάνω στα κλαδιά των δέντρων-ξενιστών. Αυτή η μοναδική μέθοδος πολλαπλασιασμού απαιτεί υπομονή και κατανόηση του βιολογικού του κύκλου. Η επιτυχία εξαρτάται από την προσεκτική επιλογή του ξενιστή, τη σωστή χρονική στιγμή και την προσομοίωση της φυσικής διαδικασίας διασποράς των σπόρων. Με τις σωστές τεχνικές, μπορείς να εισαγάγεις αυτό το συναρπαστικό φυτό στον κήπο σου και να παρακολουθήσεις την αργή αλλά σταθερή ανάπτυξή του.
Ο φυσικός πολλαπλασιασμός του γκι γίνεται κυρίως μέσω των πουλιών, όπως η τσίχλα. Τα πουλιά τρώνε τους λευκούς, κολλώδεις καρπούς του γκι και στη συνέχεια αποθέτουν τους σπόρους στα κλαδιά άλλων δέντρων. Η κολλώδης ουσία που περιβάλλει τους σπόρους, η βισκίνη, τους βοηθά να προσκολληθούν σταθερά στο φλοιό. Στη συνέχεια, ο σπόρος βλασταίνει, στέλνοντας μια ρίζα που ονομάζεται μυζητήρας (haustorium) μέσα στον ιστό του κλαδιού, εγκαθιστώντας έτσι τη παρασιτική του σχέση. Αυτή η φυσική διαδικασία είναι αργή και τυχαία, αλλά αποτελεσματική για την επιβίωση και την εξάπλωση του είδους.
Για τον τεχνητό πολλαπλασιασμό, πρέπει να συλλέξεις ώριμους καρπούς γκι στα τέλη του χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης, συνήθως από τον Φεβρουάριο έως τον Μάρτιο. Οι καρποί πρέπει να είναι παχουλοί και γεμάτοι με τη χαρακτηριστική κολλώδη γέλη. Διάλεξε ένα κατάλληλο δέντρο-ξενιστή, όπως μια μηλιά, λεύκα ή ιτιά, και βρες ένα νεαρό, υγιές κλαδί με σχετικά λείο φλοιό. Το ιδανικό πάχος του κλαδιού είναι μεταξύ 5 και 10 εκατοστών, καθώς τα πολύ λεπτά κλαδιά μπορεί να μην αντέξουν το βάρος του φυτού, ενώ τα πολύ χοντρά έχουν τραχύ φλοιό που εμποδίζει την προσκόλληση.
Η διαδικασία της “φύτευσης” είναι απλή αλλά απαιτεί προσοχή. Πίεσε απαλά τους καρπούς για να απελευθερώσεις τους σπόρους μαζί με την κολλώδη βισκίνη. Άλειψε τους σπόρους απευθείας πάνω στην κάτω πλευρά του επιλεγμένου κλαδιού. Η τοποθέτηση στην κάτω πλευρά προστατεύει τους σπόρους από την υπερβολική ηλιακή ακτινοβολία και την ξήρανση, ενώ παράλληλα τους προφυλάσσει από τη βροχή. Μπορείς να τοποθετήσεις αρκετούς σπόρους σε κοντινή απόσταση για να αυξήσεις τις πιθανότητες επιτυχίας, καθώς δεν θα βλαστήσουν όλοι οι σπόροι.
Μετά τη φύτευση, απαιτείται υπομονή. Η βλάστηση του γκι είναι μια εξαιρετικά αργή διαδικασία. Μπορεί να χρειαστεί ένας ολόκληρος χρόνος ή και περισσότερο για να δεις τα πρώτα μικροσκοπικά πράσινα φύτρα. Κατά τα πρώτα χρόνια, η ανάπτυξη είναι σχεδόν ανεπαίσθητη. Μην απογοητευτείς αν δεν δεις άμεσα αποτελέσματα. Εφόσον ο σπόρος έχει προσκολληθεί με επιτυχία και το δέντρο-ξενιστής είναι υγιές, ο γκι θα αναπτυχθεί σταδιακά, σχηματίζοντας τελικά τον χαρακτηριστικό σφαιρικό θάμνο μετά από αρκετά χρόνια.
