Η αλβιζία, με την τροπική της εμφάνιση, είναι εκπληκτικά ανθεκτική στο κρύο, ικανή να επιβιώσει σε θερμοκρασίες αρκετά κάτω από το μηδέν μόλις εγκατασταθεί. Ωστόσο, η επιτυχής διαχείμαση, ειδικά για τα νεαρά δέντρα ή σε οριακές κλιματικές ζώνες, απαιτεί ορισμένες προληπτικές ενέργειες. Η σωστή προετοιμασία του δέντρου κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου μπορεί να ενισχύσει σημαντικά την αντοχή του στον χειμώνα και να εξασφαλίσει μια υγιή και δυναμική έναρξη της ανάπτυξης την επόμενη άνοιξη. Η κατανόηση των κινδύνων που εγκυμονεί ο χειμώνας και των μεθόδων προστασίας είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της μακροζωίας αυτού του όμορφου δέντρου.
Προετοιμασία για τον χειμώνα
Η προετοιμασία της αλβιζίας για τον χειμώνα ξεκινά στα τέλη του καλοκαιριού και τις αρχές του φθινοπώρου. Είναι σημαντικό να σταματήσει κάθε είδους λίπανση, ειδικά με λιπάσματα πλούσια σε άζωτο, μετά τα μέσα του καλοκαιριού. Η όψιμη λίπανση μπορεί να ενθαρρύνει τη νέα, τρυφερή ανάπτυξη που δεν θα έχει αρκετό χρόνο να σκληραγωγηθεί (να ξυλοποιηθεί) πριν από την έλευση των πρώτων παγετών. Αυτή η νέα βλάστηση είναι εξαιρετικά ευάλωτη σε ζημιές από το κρύο, οι οποίες μπορούν να αποδυναμώσουν το δέντρο.
Καθώς το φθινόπωρο προχωρά, είναι σημαντικό να μειωθεί σταδιακά το πότισμα. Αυτό σηματοδοτεί στο δέντρο ότι πρέπει να αρχίσει να προετοιμάζεται για την περίοδο λήθαργου. Ωστόσο, ένα τελευταίο, βαθύ πότισμα λίγο πριν το έδαφος παγώσει οριστικά είναι ευεργετικό, ειδικά σε περιοχές με ξηρούς χειμώνες. Αυτό διασφαλίζει ότι οι ρίζες έχουν πρόσβαση σε επαρκή υγρασία κατά τη διάρκεια του χειμώνα, προστατεύοντάς τες από την αφυδάτωση που μπορεί να προκληθεί από τους ξηρούς, παγωμένους ανέμους.
Ο καθαρισμός της περιοχής γύρω από τη βάση του δέντρου από τα πεσμένα φύλλα και άλλα φυτικά υπολείμματα είναι μια καλή πρακτική. Αυτό βοηθά στη μείωση της πιθανότητας διαχείμασης παθογόνων μυκήτων ή αυγών εντόμων που θα μπορούσαν να προσβάλουν το δέντρο την επόμενη άνοιξη. Αφού καθαριστεί η περιοχή, η εφαρμογή ενός στρώματος οργανικού εδαφοκαλύμματος (mulch) πάχους 10-15 εκατοστών γύρω από τη βάση του δέντρου, αλλά χωρίς να αγγίζει τον κορμό, είναι εξαιρετικά σημαντική. Αυτό το στρώμα λειτουργεί ως μόνωση, προστατεύοντας το ριζικό σύστημα από τις ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας του εδάφους και τις βαθιές παγωνιές.
Προστασία νεαρών δέντρων
Τα νεαρά δέντρα αλβιζίας, κατά τα πρώτα δύο έως τρία χρόνια της ζωής τους, είναι πολύ πιο ευαίσθητα στις χειμερινές συνθήκες σε σχέση με τα ώριμα. Το ριζικό τους σύστημα δεν είναι ακόμα πλήρως ανεπτυγμένο και ο φλοιός τους είναι λεπτός και ευάλωτος. Για αυτά τα δέντρα, η προστασία του κορμού είναι συχνά απαραίτητη. Η περιτύλιξη του κορμού με ειδικά προστατευτικά υφάσματα για δέντρα ή με λινάτσα μπορεί να τον προστατεύσει τόσο από το ηλιακό έγκαυμα του χειμώνα όσο και από τις ζημιές που προκαλούν τα τρωκτικά, όπως τα κουνέλια, που μπορεί να μασήσουν τον φλοιό όταν οι άλλες πηγές τροφής είναι σπάνιες.
Για επιπλέον προστασία σε πολύ ψυχρά κλίματα, μπορεί να κατασκευαστεί ένας απλός κλωβός από συρματόπλεγμα γύρω από το νεαρό δέντρο. Αυτός ο κλωβός μπορεί στη συνέχεια να γεμίσει χαλαρά με ξερά φύλλα ή άχυρο, παρέχοντας ένα μονωτικό στρώμα που προστατεύει ολόκληρο το νεαρό φυτό από τους παγωμένους ανέμους και τις ακραίες θερμοκρασίες. Είναι σημαντικό το υλικό πλήρωσης να είναι στεγνό και να επιτρέπει κάποια κυκλοφορία του αέρα για να αποφευχθεί η ανάπτυξη μούχλας. Αυτή η προστασία πρέπει να αφαιρεθεί την άνοιξη, μόλις περάσει ο κίνδυνος των ισχυρών παγετών.
Σε οριακές ζώνες ανθεκτικότητας, η επιλογή της θέσης φύτευσης παίζει καθοριστικό ρόλο στη χειμερινή επιβίωση. Η φύτευση της αλβιζίας σε μια προστατευμένη τοποθεσία, όπως κοντά σε έναν τοίχο με νότιο προσανατολισμό, μπορεί να δημιουργήσει ένα μικροκλίμα που είναι κατά αρκετούς βαθμούς θερμότερο από τις γύρω εκτεθειμένες περιοχές. Αυτή η πρόσθετη θερμότητα μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ της επιβίωσης και της ζημιάς από τον παγετό, ειδικά για τα νεαρά φυτά που προσπαθούν να εγκατασταθούν.
Αλβιζίες σε γλάστρες
Η καλλιέργεια της αλβιζίας σε γλάστρα είναι μια επιλογή για όσους ζουν σε κλίματα όπου το δέντρο δεν θα επιβίωνε τον χειμώνα σε εξωτερικό χώρο. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οι αλβιζίες σε γλάστρες χρειάζονται ειδική μεταχείριση, καθώς το ριζικό τους σύστημα είναι πολύ πιο εκτεθειμένο στο κρύο από ό,τι αν ήταν στο έδαφος. Το να αφεθεί η γλάστρα εκτεθειμένη σε θερμοκρασίες παγετού μπορεί να οδηγήσει στο πάγωμα ολόκληρης της μπάλας των ριζών, κάτι που είναι σχεδόν πάντα θανατηφόρο.
Η ιδανική λύση είναι η μεταφορά της γλάστρας σε ένα προστατευμένο, δροσερό αλλά χωρίς παγετό μέρος, όπως ένα γκαράζ, ένα υπόγειο ή ένα κρύο θερμοκήπιο. Ο χώρος δεν χρειάζεται να είναι φωτεινός, καθώς το δέντρο θα είναι σε λήθαργο και θα έχει ρίξει τα φύλλα του. Η θερμοκρασία θα πρέπει ιδανικά να διατηρείται μεταξύ 0°C και 10°C. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι ανάγκες σε νερό είναι ελάχιστες. Ένα ελαφρύ πότισμα μία φορά το μήνα είναι συνήθως αρκετό για να αποτρέψει την πλήρη αποξήρανση του χώματος.
Εάν δεν είναι δυνατή η μεταφορά της γλάστρας σε εσωτερικό χώρο, μπορούν να ληφθούν μέτρα για τη μόνωσή της. Η γλάστρα μπορεί να τυλιχτεί με πολλές στρώσεις φυσαλίδων (bubble wrap) ή λινάτσας. Η τοποθέτηση της γλάστρας μέσα σε μια μεγαλύτερη γλάστρα και το γέμισμα του κενού με μονωτικό υλικό, όπως φύλλα ή άχυρο, είναι μια άλλη αποτελεσματική τεχνική. Επιπλέον, η τοποθέτηση της γλάστρας σε ένα προστατευμένο σημείο, κοντά στον τοίχο του σπιτιού και μακριά από τους χειμερινούς ανέμους, μπορεί να προσφέρει σημαντική προστασία.
Φροντίδα μετά τον χειμώνα
Με την άφιξη της άνοιξης και το πέρασμα του κινδύνου των ισχυρών παγετών, είναι ώρα να αξιολογηθεί η κατάσταση του δέντρου και να προετοιμαστεί για τη νέα καλλιεργητική περίοδο. Όλα τα προστατευτικά υλικά, όπως τα περιτυλίγματα του κορμού ή οι κλωβοί, πρέπει να αφαιρεθούν για να επιτραπεί η κυκλοφορία του αέρα και να αποφευχθεί η συσσώρευση υγρασίας στον κορμό. Το χειμερινό εδαφοκάλυμμα μπορεί να τραβηχτεί ελαφρώς προς τα πίσω από τη βάση του κορμού για να επιτρέψει στο έδαφος να ζεσταθεί πιο γρήγορα.
Αυτή είναι η ιδανική στιγμή για να επιθεωρηθεί το δέντρο για τυχόν ζημιές που προκλήθηκαν από τον χειμώνα. Είναι σύνηθες να υπάρχουν κάποια ξερά άκρα κλαδιών, ειδικά σε νεαρά δέντρα ή μετά από έναν ιδιαίτερα σκληρό χειμώνα. Αυτά τα νεκρά ή κατεστραμμένα κλαδιά πρέπει να κλαδευτούν πίσω μέχρι το υγιές, ζωντανό ξύλο. Το κλάδεμα αυτό όχι μόνο βελτιώνει την εμφάνιση του δέντρου, αλλά και αποτρέπει την πιθανή είσοδο ασθενειών από το νεκρό ξύλο.
Καθώς οι θερμοκρασίες αρχίζουν να αυξάνονται σταθερά, το πότισμα μπορεί να ξαναρχίσει σταδιακά, ακολουθώντας τις ανάγκες του φυτού καθώς βγαίνει από τον λήθαργο και αρχίζει να παράγει νέα φύλλα. Μια ελαφριά εφαρμογή ενός ισορροπημένου λιπάσματος την άνοιξη μπορεί να δώσει στο δέντρο την ώθηση που χρειάζεται για να ξεκινήσει δυναμικά τη νέα καλλιεργητική περίοδο. Η υπομονή είναι σημαντική, καθώς η αλβιζία είναι συχνά ένα από τα τελευταία δέντρα που βγάζουν φύλλα την άνοιξη, οπότε δεν πρέπει να υπάρχει ανησυχία αν φαίνεται να καθυστερεί σε σύγκριση με άλλα δέντρα στον κήπο.
