Το γεράνι του Κέιμπριτζ είναι ένα εξαιρετικά ανθεκτικό και σκληραγωγημένο πολυετές φυτό, γνωστό για την ικανότητά του να αντέχει σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Είναι ανθεκτικό μέχρι και τη ζώνη ανθεκτικότητας 4 του USDA, που αντιστοιχεί σε ελάχιστες θερμοκρασίες από -34 έως -29 βαθμούς Κελσίου, καθιστώντας το κατάλληλο για τους περισσότερους κήπους σε ψυχρά κλίματα. Χάρη σε αυτή τη φυσική του αντοχή, το φυτό συνήθως δεν απαιτεί καμία ειδική προστασία για να επιβιώσει τον χειμώνα. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές απλές πρακτικές που μπορείς να ακολουθήσεις το φθινόπωρο για να εξασφαλίσεις ότι το φυτό σου θα περάσει τον χειμώνα με ασφάλεια και θα αναδυθεί υγιές και δυνατό την επόμενη άνοιξη.
Σε περιοχές με ηπιότερους χειμώνες, το φύλλωμα του γερανιού του Κέιμπριτζ είναι συχνά ημιαειθαλές ή ακόμη και πλήρως αειθαλές, παρέχοντας χειμερινό ενδιαφέρον στον κήπο. Πολλά από τα φύλλα αποκτούν ελκυστικές χάλκινες, κόκκινες ή πορτοκαλί αποχρώσεις μετά τα πρώτα κρύα, προσθέτοντας μια όμορφη πινελιά χρώματος στο χειμωνιάτικο τοπίο. Σε αυτές τις περιοχές, δεν χρειάζεται να κάνεις απολύτως τίποτα στο φύλλωμα, απλώς άφησέ το ως έχει για να προστατεύει την κορώνα του φυτού από τον παγετό και να προσφέρει οπτικό ενδιαφέρον.
Σε ψυχρότερα κλίματα, όπου οι θερμοκρασίες πέφτουν πολύ χαμηλά, το φύλλωμα μπορεί να καεί από τον παγετό και να γίνει καφέ και άτονο. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, είναι καλύτερο να αφήσεις το κατεστραμμένο φύλλωμα πάνω στο φυτό καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα. Αυτό το στρώμα από παλιά φύλλα λειτουργεί ως ένα φυσικό μονωτικό κάλυμμα (mulch), προστατεύοντας τη βάση και τις ρίζες του φυτού από τις ακραίες εναλλαγές της θερμοκρασίας και τον παγωμένο αέρα. Ο καθαρισμός και η αφαίρεση του νεκρού φυλλώματος μπορεί να περιμένει μέχρι τις αρχές της άνοιξης, λίγο πριν ξεκινήσει η νέα βλάστηση.
Προετοιμασία για τον χειμώνα
Καθώς πλησιάζει το φθινόπωρο, είναι καλή ιδέα να σταματήσεις οποιαδήποτε λίπανση. Η λίπανση αργά στην εποχή μπορεί να ενθαρρύνει την ανάπτυξη νέων, τρυφερών βλαστών που δεν θα έχουν αρκετό χρόνο να σκληραγωγηθούν πριν από την έλευση του πρώτου παγετού. Αυτή η νέα βλάστηση είναι εξαιρετικά ευάλωτη στις χαμηλές θερμοκρασίες και μπορεί να υποστεί σοβαρές ζημιές, αποδυναμώνοντας δυνητικά ολόκληρο το φυτό. Η τελευταία εφαρμογή λιπάσματος θα πρέπει να γίνεται στα τέλη της άνοιξης ή στις αρχές του καλοκαιριού.
Μια σημαντική εργασία προετοιμασίας είναι ο καλός καθαρισμός της περιοχής γύρω από τα γεράνια. Απομάκρυνε τυχόν πεσμένα φύλλα από δέντρα, ζιζάνια ή άλλα φυτικά υπολείμματα που έχουν συσσωρευτεί γύρω από τη βάση των φυτών. Αυτή η πρακτική βοηθά στη μείωση των σημείων όπου μπορούν να διαχειμάσουν ασθένειες και παράσιτα, όπως οι γυμνοσάλιαγκες και τα αυγά τους, εξασφαλίζοντας ένα πιο υγιεινό ξεκίνημα την άνοιξη. Ένας καθαρός χώρος γύρω από το φυτό βελτιώνει επίσης την κυκλοφορία του αέρα και μειώνει τον κίνδυνο σήψης της κορώνας.
Περισσότερα άρθρα για αυτό το θέma
Το πότισμα θα πρέπει να μειωθεί σταδιακά καθώς οι θερμοκρασίες πέφτουν το φθινόπωρο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να εξασφαλίσεις ότι το φυτό μπαίνει στον χειμώνα καλά ενυδατωμένο, ειδικά αν το φθινόπωρο ήταν ξηρό. Ένα καλό, βαθύ πότισμα μερικές εβδομάδες πριν από την πρώτη αναμενόμενη παγωνιά θα βοηθήσει το ριζικό σύστημα να παραμείνει υγιές. Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για τα νεοφυτεμένα φυτά που δεν έχουν ακόμη αναπτύξει ένα εκτεταμένο ριζικό σύστημα.
Η χρήση εδαφοκάλυψης (Mulching)
Σε πολύ ψυχρές περιοχές (ζώνες 4 ή 5) ή για φυτά που φυτεύτηκαν αργά το φθινόπωρο και δεν είχαν αρκετό χρόνο να εγκατασταθούν, η εφαρμογή ενός προστατευτικού στρώματος εδαφοκάλυψης (winter mulch) μπορεί να είναι ωφέλιμη. Το mulch δεν αποσκοπεί στο να κρατήσει το έδαφος ζεστό, αλλά στο να το μονώσει, διατηρώντας τη θερμοκρασία του πιο σταθερή και αποτρέποντας τους κύκλους παγώματος-ξεπαγώματος. Αυτοί οι κύκλοι μπορούν να προκαλέσουν την ανύψωση του φυτού από το έδαφος (frost heaving), εκθέτοντας τις ρίζες του στον παγωμένο αέρα.
Η καλύτερη στιγμή για την εφαρμογή του χειμερινού mulch είναι στα τέλη του φθινοπώρου ή στις αρχές του χειμώνα, αφού το έδαφος έχει ήδη παγώσει. Η εφαρμογή του πολύ νωρίς μπορεί να καθυστερήσει την είσοδο του φυτού σε λήθαργο και να προσελκύσει τρωκτικά που αναζητούν καταφύγιο. Κατάλληλα υλικά για χειμερινή εδαφοκάλυψη περιλαμβάνουν τεμαχισμένα φύλλα, άχυρο, φλοιό πεύκου ή κλαδιά από έλατα, τα οποία είναι ελαφριά και δεν συμπιέζονται εύκολα.
Εφάρμοσε ένα στρώμα mulch πάχους περίπου 5-10 εκατοστών, καλύπτοντας ολόκληρη την περιοχή της ρίζας του φυτού. Να είσαι προσεκτικός ώστε να μην συσσωρεύσεις το υλικό ακριβώς πάνω στην κορώνα του φυτού, καθώς αυτό μπορεί να παγιδεύσει την υγρασία και να προκαλέσει σήψη. Αφού περάσει ο κίνδυνος των ισχυρών παγετών την άνοιξη, απομάκρυνε σταδιακά το mulch για να επιτρέψεις στο έδαφος να ζεσταθεί και στη νέα βλάστηση να αναπτυχθεί ανεμπόδιστα.
Περισσότερα άρθρα για αυτό το θέma
Διαχείμαση σε γλάστρες
Τα γεράνια που καλλιεργούνται σε γλάστρες είναι πιο ευάλωτα στις χαμηλές θερμοκρασίες σε σύγκριση με αυτά που είναι φυτεμένα στο έδαφος. Αυτό συμβαίνει επειδή οι ρίζες τους δεν προστατεύονται από τη μονωτική ιδιότητα της μεγάλης μάζας του εδάφους και είναι εκτεθειμένες στον παγωμένο αέρα από όλες τις πλευρές της γλάστρας. Σε περιοχές όπου οι θερμοκρασίες πέφτουν τακτικά κάτω από το μηδέν, τα φυτά σε γλάστρες χρειάζονται επιπλέον προστασία για να επιβιώσουν.
Μια αποτελεσματική μέθοδος είναι η μετακίνηση της γλάστρας σε μια πιο προστατευμένη τοποθεσία, όπως δίπλα σε έναν τοίχο του σπιτιού (ιδανικά με νότιο προσανατολισμό), κάτω από ένα υπόστεγο ή σε ένα απάνεμο σημείο. Μπορείς επίσης να “θάψεις” τη γλάστρα στο έδαφος σε ένα κενό σημείο του κήπου, επιτρέποντας στη γη να μονώσει τις ρίζες. Μια άλλη επιλογή είναι να ομαδοποιήσεις πολλές γλάστρες μαζί για να μειώσεις την εκτεθειμένη επιφάνεια κάθε μίας και να τις τυλίξεις με λινάτσα ή bubble wrap για επιπλέον μόνωση.
Για τις πιο ψυχρές περιοχές, η καλύτερη λύση είναι η μεταφορά των φυτών σε έναν προστατευμένο, μη θερμαινόμενο χώρο, όπως ένα γκαράζ, ένα υπόγειο ή ένα ψυχρό θερμοκήπιο, όπου η θερμοκρασία παραμένει σταθερά πάνω από το μηδέν αλλά κάτω από τους 10 βαθμούς Κελσίου. Σε αυτές τις συνθήκες, το φυτό θα πέσει σε λήθαργο. Θα χρειαστεί ελάχιστο πότισμα κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ίσα-ίσα για να μην στεγνώσει τελείως το χώμα, ίσως μία φορά το μήνα. Την άνοιξη, όταν ο κίνδυνος παγετού περάσει, μπορείς να το μεταφέρεις σταδιακά ξανά έξω.
