Η επιτυχής διαχείμαση της αγγλικής πελαργόνιας είναι ένα από τα πιο κρίσιμα στάδια της καλλιέργειάς της, ειδικά σε περιοχές με ψυχρούς χειμώνες. Σε αντίθεση με άλλα φυτά που μπορούν να παραμείνουν έξω, η αγγλική πελαργόνια είναι ευαίσθητη στις χαμηλές θερμοκρασίες και δεν αντέχει καθόλου τον παγετό. Η σωστή προετοιμασία του φυτού το φθινόπωρο και η παροχή των κατάλληλων συνθηκών κατά τη διάρκεια του χειμώνα θα εξασφαλίσουν την επιβίωσή του και θα το προετοιμάσουν για μια δυναμική επανεκκίνηση και μια πλούσια ανθοφορία την επόμενη άνοιξη. Η διαδικασία αυτή δεν είναι περίπλοκη, αλλά απαιτεί προγραμματισμό και προσοχή σε συγκεκριμένες λεπτομέρειες.
Η προετοιμασία για τη διαχείμαση ξεκινά στα μέσα του φθινοπώρου, πριν από την έλευση των πρώτων δυνατών κρύων. Όταν οι νυχτερινές θερμοκρασίες αρχίσουν να πέφτουν σταθερά κάτω από τους 10 βαθμούς Κελσίου, είναι η ώρα να αρχίσεις να ετοιμάζεις τα φυτά σου για τη μεταφορά τους σε εσωτερικό χώρο. Το πρώτο βήμα είναι ένας καλός καθαρισμός. Αφαίρεσε όλα τα μαραμένα άνθη, τα κίτρινα ή ξερά φύλλα και τυχόν αδύναμους ή κατεστραμμένους βλαστούς. Αυτό όχι μόνο βελτιώνει την εμφάνιση του φυτού, αλλά απομακρύνει και πιθανές εστίες ασθενειών ή κρυψώνες για έντομα.
Το επόμενο και πολύ σημαντικό βήμα είναι το κλάδεμα. Ένα αυστηρό κλάδεμα πριν τη διαχείμαση είναι απαραίτητο για διάφορους λόγους: μειώνει το μέγεθος του φυτού, καθιστώντας το πιο διαχειρίσιμο για μεταφορά και αποθήκευση, και το ενθαρρύνει να μπει σε κατάσταση ληθάργου, εξοικονομώντας ενέργεια. Κλάδεψε όλους τους βλαστούς περίπου στο μισό του μήκους τους, αφήνοντας 2-3 κόμβους (μάτια) σε κάθε κλαδί. Αν και μπορεί να σου φαίνεται δραστικό, αυτό το κλάδεμα θα προωθήσει την ανάπτυξη νέων, δυνατών βλαστών την επόμενη άνοιξη.
Πριν φέρεις τα φυτά μέσα στο σπίτι, είναι ζωτικής σημασίας να τα ελέγξεις εξονυχιστικά για την παρουσία εντόμων. Έλεγξε προσεκτικά κάτω από τα φύλλα, στους βλαστούς και στην επιφάνεια του χώματος. Ένα φυτό που φέρνεις μέσα μπορεί να μεταφέρει αφίδες, αλευρώδεις ή τετράνυχο, τα οποία μπορούν να εξαπλωθούν γρήγορα σε συνθήκες εσωτερικού χώρου. Ως προληπτικό μέτρο, μπορείς να ψεκάσεις τα φυτά με ένα ήπιο εντομοκτόνο σαπούνι ή διάλυμα ελαίου neem, φροντίζοντας να καλύψεις καλά όλες τις επιφάνειες του φυτού.
Η επιλογή του κατάλληλου χώρου διαχείμασης
Η επιλογή του σωστού σημείου για να περάσει τον χειμώνα η αγγλική πελαργόνια είναι το κλειδί της επιτυχίας. Ο ιδανικός χώρος πρέπει να είναι φωτεινός και ψυχρός, αλλά χωρίς να πιάνει παγετός. Μια θερμοκρασία μεταξύ 5 και 10 βαθμών Κελσίου είναι τέλεια. Τέτοιοι χώροι μπορεί να είναι ένα δροσερό, φωτεινό υπόγειο, ένα γκαράζ με παράθυρο, ένα κλειστό, μη θερμαινόμενο μπαλκόνι (βεράντα) ή ένα κλιμακοστάσιο. Το φως είναι απαραίτητο, καθώς το φυτό, αν και σε λήθαργο, εξακολουθεί να χρειάζεται φως για να διατηρηθεί ζωντανό. Ένα νότιο παράθυρο σε ένα δροσερό δωμάτιο είναι μια εξαιρετική επιλογή.
Περισσότερα άρθρα για αυτό το θέma
Απόφυγε να τοποθετήσεις τα φυτά σε ζεστά, θερμαινόμενα δωμάτια. Η υψηλή θερμοκρασία σε συνδυασμό με το λιγότερο φως του χειμώνα θα ενθαρρύνει το φυτό να βγάλει αδύναμη, λεπτή και “ξεχειλωμένη” βλάστηση που είναι ευαίσθητη σε ασθένειες και δεν θα ανθοφορήσει. Επιπλέον, η ξηρή ατμόσφαιρα των θερμαινόμενων χώρων ευνοεί την ανάπτυξη εχθρών όπως ο τετράνυχος. Ο συνδυασμός χαμηλής θερμοκρασίας και φωτός είναι αυτός που επιτρέπει στο φυτό να ξεκουραστεί σωστά και να προετοιμαστεί για την επόμενη καλλιεργητική περίοδο.
Εξασφάλισε επίσης καλό αερισμό στον χώρο διαχείμασης. Η στασιμότητα του αέρα σε συνδυασμό με την υγρασία μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών, όπως ο βοτρύτης. Προσπάθησε να αερίζεις τον χώρο τακτικά τις πιο ήπιες, ηλιόλουστες ημέρες του χειμώνα, χωρίς όμως να δημιουργείς ψυχρά ρεύματα αέρα που θα μπορούσαν να βλάψουν τα φυτά. Η σωστή τοποθέτηση και οι συνθήκες του περιβάλλοντος θα κάνουν όλη τη διαφορά στην επιβίωση και τη μελλοντική απόδοση της πελαργόνιας σου.
Φροντίδα κατά τη διάρκεια του χειμώνα
Κατά τη διάρκεια της διαχείμασης, οι ανάγκες της αγγλικής πελαργόνιας σε φροντίδα είναι ελάχιστες. Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να προσέξεις είναι το πότισμα. Δεδομένου ότι το φυτό βρίσκεται σε λήθαργο και οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές, οι ανάγκες του σε νερό μειώνονται δραματικά. Το υπερβολικό πότισμα κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να σαπίσουν οι ρίζες και να καταστραφεί το φυτό. Πότιζε πολύ αραιά, ίσως μία φορά κάθε 3-4 εβδομάδες, ή ακόμα και λιγότερο.
Ο κανόνας είναι να αφήνεις το χώμα να στεγνώσει σχεδόν εντελώς μεταξύ των ποτισμάτων. Όταν ποτίζεις, δώσε μια μικρή ποσότητα νερού, αρκετή για να διατηρήσει τις ρίζες ελαφρώς νωπές, αλλά όχι για να μουλιάσει το χώμα. Μην αφήνεις ποτέ νερό να λιμνάζει στο πιατάκι της γλάστρας. Εάν έχεις αμφιβολία, είναι πάντα προτιμότερο να περιμένεις λίγες ημέρες ακόμα πριν ποτίσεις. Η ξηρασία είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνη από την υπερβολική υγρασία κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Περισσότερα άρθρα για αυτό το θέma
Καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα, μην λιπαίνεις καθόλου τα φυτά σου. Η λίπανση θα τα ωθούσε να βγάλουν νέα βλάστηση, κάτι που είναι ανεπιθύμητο κατά την περίοδο του ληθάργου. Επιπλέον, έλεγχε τα φυτά περιοδικά για τυχόν προβλήματα, όπως η εμφάνιση μούχλας ή εντόμων. Αφαίρεσε αμέσως τυχόν φύλλα που μπορεί να κιτρινίσουν ή να ξεραθούν για να διατηρήσεις το φυτό καθαρό. Με αυτή την ελάχιστη φροντίδα, το φυτό θα ξεκουραστεί και θα συγκεντρώσει δυνάμεις για την άνοιξη.
Η αφύπνιση την άνοιξη
Στα τέλη του χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης (συνήθως Φεβρουάριο-Μάρτιο), καθώς οι ημέρες αρχίζουν να μεγαλώνουν και η ένταση του φωτός αυξάνεται, τα φυτά σου θα αρχίσουν να δείχνουν τα πρώτα σημάδια “αφύπνισης”. Θα παρατηρήσεις το φούσκωμα των οφθαλμών (ματιών) και την εμφάνιση μικρών, νέων φύλλων. Αυτό είναι το σήμα για να ξεκινήσεις σταδιακά να αυξάνεις τη φροντίδα. Είναι η κατάλληλη στιγμή για ένα ελαφρύ κλάδεμα καθαρισμού, αφαιρώντας τυχόν βλαστούς που ξεράθηκαν κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Άρχισε να αυξάνεις σταδιακά το πότισμα, καθώς το φυτό ξεκινά τη νέα του ανάπτυξη. Μην περάσεις απότομα από το ελάχιστο χειμερινό πότισμα στο πλήρες ανοιξιάτικο. Άφησε την επιφάνεια του χώματος να στεγνώνει μεταξύ των ποτισμάτων. Μετά από 2-3 εβδομάδες, όταν η νέα βλάστηση είναι πλέον εμφανής, μπορείς να ξεκινήσεις και τη λίπανση, αρχικά με ένα ισορροπημένο λίπασμα σε μειωμένη δόση (περίπου το μισό της συνιστώμενης).
Πριν βγάλεις τα φυτά σου έξω, είναι απαραίτητο να τα εγκλιματίσεις σταδιακά στις εξωτερικές συνθήκες. Μην τα μεταφέρεις απότομα από το προστατευμένο περιβάλλον του σπιτιού στον δυνατό ήλιο και τον αέρα. Ξεκίνα τοποθετώντας τα έξω για λίγες ώρες κάθε μέρα σε μια σκιερή και απάνεμη θέση. Σταδιακά, για μια περίοδο 7-10 ημερών, αύξησε τον χρόνο παραμονής τους έξω και την έκθεσή τους σε περισσότερο ήλιο. Αυτή η διαδικασία “σκληραγώγησης” θα αποτρέψει το σοκ και το κάψιμο των φύλλων. Μόλις ο κίνδυνος παγετού περάσει οριστικά, μπορείς να τα αφήσεις μόνιμα στην τελική τους θέση για το καλοκαίρι.
