Ο λάθυρος ο πλατύφυλλος, όπως όλα τα φυτά, απαιτεί μια ισορροπημένη παροχή θρεπτικών συστατικών για να ευδοκιμήσει, να αναπτυχθεί δυναμικά και να παράγει μια πλούσια ανθοφορία. Ωστόσο, ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του, ως μέλος της οικογένειας των ψυχανθών (Fabaceae), είναι η ικανότητά του να δεσμεύει το ατμοσφαιρικό άζωτο. Αυτό το καταφέρνει μέσω μιας συμβιωτικής σχέσης με βακτήρια του γένους Rhizobium που ζουν στις ρίζες του. Αυτή η φυσική διαδικασία σημαίνει ότι ο λάθυρος μπορεί να καλύψει σε μεγάλο βαθμό τις δικές του ανάγκες σε άζωτο, το οποίο είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη του φυλλώματος. Επομένως, οι απαιτήσεις του σε λίπανση είναι διαφορετικές σε σύγκριση με πολλά άλλα ανθοφόρα φυτά του κήπου.
Η κατανόηση αυτής της ιδιότητας είναι το κλειδί για τη σωστή λίπανση. Η υπερβολική προσθήκη αζώτου, μέσω της χρήσης λιπασμάτων πλούσιων σε αυτό το στοιχείο, μπορεί να είναι αντιπαραγωγική. Ένα φυτό λάθυρου που λαμβάνει υπερβολικό άζωτο θα αναπτύξει πλούσιο, πυκνό και έντονα πράσινο φύλλωμα, αλλά αυτό θα γίνει εις βάρος της ανθοφορίας. Το φυτό θα διοχετεύσει την ενέργειά του στην παραγωγή βλαστών και φύλλων αντί για λουλούδια, οδηγώντας σε ένα απογοητευτικό αισθητικό αποτέλεσμα.
Αντ’ αυτού, ο λάθυρος επωφελείται από λιπάσματα που είναι πλούσια σε φώσφορο και κάλιο. Ο φώσφορος (P) είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη ενός ισχυρού ριζικού συστήματος και, κυρίως, για την προώθηση της ανθοφορίας και της παραγωγής σπόρων. Το κάλιο (K) συμβάλλει στη συνολική ευρωστία του φυτού, ενισχύει την αντοχή του σε ασθένειες και στρες, και παίζει ρόλο στη μεταφορά νερού και θρεπτικών συστατικών μέσα στο φυτό. Ένα λίπασμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε άζωτο (N) και υψηλότερη σε φώσφορο και κάλιο είναι ιδανικό.
Η καλύτερη προσέγγιση για τη λίπανση ξεκινά με την προετοιμασία του εδάφους. Η ενσωμάτωση άφθονης οργανικής ύλης, όπως καλά χωνεμένης κοπριάς ή κομπόστ, πριν από τη φύτευση, παρέχει μια αργής αποδέσμευσης πηγή όλων των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών. Συχνά, αυτή η αρχική προετοιμασία είναι αρκετή για να υποστηρίξει το φυτό για ολόκληρη την καλλιεργητική περίοδο, ειδικά αν το έδαφος είναι ήδη αρκετά γόνιμο. Η εδαφολογική ανάλυση μπορεί να δώσει μια σαφή εικόνα για τις ανάγκες του συγκεκριμένου κήπου σου.
Η σημασία των οργανικών λιπασμάτων
Η χρήση οργανικών λιπασμάτων και εδαφοβελτιωτικών είναι η προτιμώμενη μέθοδος για τη θρέψη του λάθυρου. Σε αντίθεση με τα χημικά λιπάσματα που παρέχουν θρεπτικά συστατικά σε άμεσα διαθέσιμη μορφή, τα οργανικά υλικά αποσυντίθενται αργά, απελευθερώνοντας τα θρεπτικά τους στοιχεία σταδιακά. Αυτή η αργή αποδέσμευση ταιριάζει απόλυτα στις ανάγκες του φυτού, παρέχοντας μια σταθερή και μακροχρόνια πηγή τροφής χωρίς τον κίνδυνο “καψίματος” των ριζών ή της απότομης, υπερβολικής ανάπτυξης που μπορούν να προκαλέσουν τα συνθετικά λιπάσματα.
Περισσότερα άρθρα για αυτό το θέma
Το κομπόστ είναι αναμφισβήτητα ο βασιλιάς των οργανικών λιπασμάτων. Είναι πλούσιο σε μια ευρεία γκάμα μακροθρεπτικών και μικροθρεπτικών στοιχείων, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνει τη δομή του εδάφους, την ικανότητα συγκράτησης νερού και την αερισμό. Η προσθήκη ενός στρώματος κομπόστ γύρω από τη βάση του φυτού μία φορά το χρόνο, νωρίς την άνοιξη, είναι συνήθως αρκετή για να καλύψει τις διατροφικές του ανάγκες. Το κομπόστ ενθαρρύνει επίσης τη δραστηριότητα των ωφέλιμων μικροοργανισμών του εδάφους, οι οποίοι παίζουν καθοριστικό ρόλο στην υγεία του ριζικού συστήματος.
Η καλά χωνεμένη κοπριά από φυτοφάγα ζώα, όπως αγελάδες ή άλογα, είναι μια άλλη εξαιρετική επιλογή. Παρέχει μια καλή ισορροπία θρεπτικών συστατικών, συμπεριλαμβανομένου φωσφόρου και καλίου, και προσθέτει πολύτιμη οργανική ύλη στο έδαφος. Είναι σημαντικό να χρησιμοποιείς μόνο κοπριά που έχει ωριμάσει πλήρως, καθώς η φρέσκια κοπριά είναι πολύ ισχυρή και μπορεί να βλάψει τα φυτά. Η ενσωμάτωσή της στο έδαφος το φθινόπωρο επιτρέπει την περαιτέρω διάσπασή της κατά τη διάρκεια του χειμώνα, καθιστώντας τα θρεπτικά της συστατικά διαθέσιμα για τα φυτά την άνοιξη.
Άλλα οργανικά λιπάσματα που είναι κατάλληλα για τον λάθυρο περιλαμβάνουν το οστεάλευρο (πλούσιο σε φώσφορο) και τη στάχτη ξύλου (πλούσια σε κάλιο). Το οστεάλευρο μπορεί να προστεθεί στην τρύπα φύτευσης για να δώσει μια ώθηση στην ανάπτυξη των ριζών. Η στάχτη ξύλου, εκτός από το κάλιο, έχει και αλκαλική δράση, η οποία είναι ευεργετική για τον λάθυρο που προτιμά εδάφη με ελαφρώς αλκαλικό pH. Ωστόσο, θα πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ και μόνο αν μια εδαφολογική ανάλυση έχει δείξει ότι το έδαφος είναι όξινο.
Επιλογή του σωστού τύπου λιπάσματος
Όταν απαιτείται συμπληρωματική λίπανση, η επιλογή του σωστού τύπου λιπάσματος είναι καθοριστική. Όπως αναφέρθηκε, πρέπει να αποφεύγονται τα λιπάσματα με υψηλή περιεκτικότητα σε άζωτο. Αναζήτησε λιπάσματα που έχουν χαμηλότερο τον πρώτο αριθμό στην αναλογία N-P-K (Άζωτο-Φώσφορος-Κάλιο). Για παράδειγμα, ένα λίπασμα με αναλογία 5-10-10 ή 5-10-5 είναι πολύ πιο κατάλληλο για την προώθηση της ανθοφορίας του λάθυρου από ένα ισορροπημένο λίπασμα 20-20-20 ή ένα λίπασμα για γκαζόν με υψηλή περιεκτικότητα σε άζωτο.
Τα κοκκώδη λιπάσματα αργής αποδέσμευσης είναι μια καλή επιλογή για μια σταθερή παροχή θρεπτικών συστατικών καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Εφαρμόζονται συνήθως μία φορά, νωρίς την άνοιξη, καθώς ξεκινά η νέα ανάπτυξη. Ακολούθησε τις οδηγίες στη συσκευασία για τη σωστή δοσολογία, σκορπίζοντας τους κόκκους ομοιόμορφα γύρω από τη βάση του φυτού και ενσωματώνοντάς τους ελαφρά στο επιφανειακό στρώμα του εδάφους. Το πότισμα μετά την εφαρμογή βοηθά στην ενεργοποίηση και τη διάλυση του λιπάσματος.
Τα υδατοδιαλυτά λιπάσματα, που εφαρμόζονται με το πότισμα, προσφέρουν μια πιο άμεση παροχή θρεπτικών συστατικών και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δώσουν μια γρήγορη ώθηση στο φυτό, ειδικά αν φαίνεται αδύναμο ή η ανθοφορία του είναι φτωχή. Ένα υγρό λίπασμα για ντομάτες ή τριανταφυλλιές, το οποίο είναι συνήθως πλούσιο σε φώσφορο και κάλιο, μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικό. Εφάρμοσε το αραιωμένο διάλυμα κάθε 4-6 εβδομάδες κατά τη διάρκεια της περιόδου έντονης ανάπτυξης και ανθοφορίας, αποφεύγοντας την υπερβολική χρήση.
Σε πολλές περιπτώσεις, εάν το έδαφος έχει προετοιμαστεί σωστά με άφθονη οργανική ύλη, η συμπληρωματική λίπανση μπορεί να μην είναι καθόλου απαραίτητη. Παρατήρησε την ανάπτυξη και την εμφάνιση του φυτού σου. Ένα υγιές φυτό με κανονική ανάπτυξη και ικανοποιητική ανθοφορία πιθανότατα λαμβάνει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται από το έδαφος. Η λίπανση πρέπει να γίνεται μόνο όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη και όχι ως προληπτικό μέτρο ρουτίνας.
Το χρονοδιάγραμμα της λίπανσης
Το σωστό χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή λιπασμάτων είναι εξίσου σημαντικό με την επιλογή του σωστού τύπου. Η λίπανση τη λάθος στιγμή μπορεί να είναι αναποτελεσματική ή ακόμα και επιβλαβής. Η κύρια περίοδος που ο λάθυρος χρειάζεται θρεπτικά συστατικά είναι κατά τη διάρκεια της ενεργού ανάπτυξης και της ανθοφορίας, δηλαδή από την άνοιξη έως τα μέσα του καλοκαιριού. Η λίπανση εκτός αυτής της περιόδου είναι σε μεγάλο βαθμό περιττή.
Η πρώτη και πιο σημαντική εφαρμογή θρεπτικών ουσιών γίνεται κατά την προετοιμασία του εδάφους πριν από τη φύτευση. Η ενσωμάτωση κομπόστ ή καλά χωνεμένης κοπριάς στο έδαφος παρέχει μια σταθερή βάση θρέψης που θα υποστηρίξει το φυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για τα ήδη εγκατεστημένα φυτά, η καλύτερη στιγμή για την ετήσια εφαρμογή οργανικής ύλης (όπως ένα στρώμα κομπόστ) είναι νωρίς την άνοιξη, μόλις εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια νέας ανάπτυξης. Αυτό παρέχει σταδιακά τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά καθώς το φυτό εισέρχεται στην περίοδο της πιο έντονης ανάπτυξής του.
Εάν επιλέξεις να χρησιμοποιήσεις ένα κοκκώδες λίπασμα αργής αποδέσμευσης, η άνοιξη είναι επίσης η ιδανική στιγμή για τη μοναδική εφαρμογή του. Αυτό θα εξασφαλίσει μια συνεχή παροχή φωσφόρου και καλίου καθ’ όλη τη διάρκεια της ανθοφορίας. Εάν προτιμάς τα υγρά λιπάσματα, μπορείς να ξεκινήσεις τις εφαρμογές όταν το φυτό έχει ύψος περίπου 15-20 εκατοστά και να συνεχίσεις κάθε 4-6 εβδομάδες μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού. Η συχνότητα θα εξαρτηθεί από τη γονιμότητα του εδάφους και τη ζωτικότητα του φυτού.
Απόφυγε τη λίπανση αργά το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο. Η εφαρμογή λιπάσματος αυτή την περίοδο μπορεί να ενθαρρύνει την ανάπτυξη νέων, τρυφερών βλαστών που δεν θα προλάβουν να σκληραγωγηθούν αρκετά πριν από την έλευση του χειμερινού ψύχους. Αυτοί οι νέοι βλαστοί είναι εξαιρετικά ευάλωτοι σε ζημιές από τον παγετό, οι οποίες μπορούν να αποδυναμώσουν το φυτό. Καθώς η ανάπτυξη επιβραδύνεται φυσικά το φθινόπωρο, οι ανάγκες του φυτού σε θρεπτικά συστατικά μειώνονται, και το φυτό προετοιμάζεται για την περίοδο της χειμερινής αδράνειας.
