Η φούξια, αυτό το εξαιρετικά δημοφιλές και ποικιλόμορφο διακοσμητικό φυτό, με τη σωστή φροντίδα μας ανταμείβει κάθε χρόνο με μια πλούσια ανθοφορία. Ένα από τα βασικά στοιχεία αυτής της φροντίδας είναι το εξειδικευμένο κλάδεμα και η διαμόρφωση. Πολλοί ίσως διστάζουν μπροστά σε αυτό το έργο, όμως με λίγη προσοχή και την εκμάθηση των κατάλληλων τεχνικών, μπορούμε όχι μόνο να διασφαλίσουμε την υγεία και τη ζωτικότητα του φυτού, αλλά και να το διαμορφώσουμε σύμφωνα με τις προτιμήσεις μας και να το ενθαρρύνουμε για πλουσιότερη ανθοφορία. Επομένως, το κλάδεμα δεν είναι ένα είδος βίαιης επέμβασης, αλλά μια συνειδητή και στοχευμένη διαδικασία που συμβάλλει στη μακροπρόθεσμη διατήρηση της ομορφιάς και της ζωντάνιας της φούξιας.
Ο θεμελιώδης στόχος του κλαδέματος είναι η κατεύθυνση της ενέργειας του φυτού προς τη σωστή κατεύθυνση. Εάν παραμελήσουμε το κλάδεμα της φούξιας, με τον καιρό μπορεί να γίνει λεπτή και ψηλόλιγνη, τα κλαδιά της να αραιώσουν και η ανθοφορία της να μειωθεί. Αντίθετα, ένα επιδέξια εκτελεσμένο κλάδεμα διεγείρει τον σχηματισμό νέων βλαστών, οδηγεί σε μια πιο πυκνή και συμπαγή μορφή θάμνου και προωθεί την ανάπτυξη μεγαλύτερου αριθμού ανθοφόρων οφθαλμών. Σκεφτείτε το, με κάθε κλάδεμα διεγείρουμε το φυτό να αναπτύξει νέους βλαστούς από τους λανθάνοντες οφθαλμούς, βλαστούς που στη συνέχεια μπορούν να παράγουν νέα άνθη.
Το κλάδεμα είναι επιπλέον απαραίτητο για τη διατήρηση της υγείας του φυτού. Αφαιρώντας τα νεκρά, κατεστραμμένα ή άρρωστα κλαδιά, προλαμβάνουμε την εγκατάσταση και την εξάπλωση παθογόνων και παρασίτων. Ένα καλά αεριζόμενο φυτό, με μια χαλαρή δομή κλαδιών, είναι λιγότερο εκτεθειμένο σε μυκητιασικές λοιμώξεις, καθώς τα φύλλα στεγνώνουν γρηγορότερα και δεν σχηματίζεται ένα υγρό μικροκλίμα ευνοϊκό για τα παθογόνα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις φούξιες, οι οποίες υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί να είναι ευαίσθητες, για παράδειγμα, στον τεφρό μύκητα.
Τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, το κλάδεμα προσφέρει την ευκαιρία ανανέωσης του φυτού. Οι παλαιότερες φούξιες μπορεί να τείνουν να απογυμνώνονται στη βάση, τα κλαδιά τους να ξυλοποιούνται και η επιθυμία τους για ανθοφορία να μειώνεται. Με ένα πιο έντονο κλάδεμα, μπορούμε να διεγείρουμε ακόμη και τέτοια δείγματα για νέα ανάπτυξη, σχεδόν δίνοντάς τους νέα ζωή. Αυτό το είδος επέμβασης διασφαλίζει ότι η αγαπημένη μας φούξια μπορεί να παραμείνει στολίδι του κήπου ή του μπαλκονιού μας για πολλά χρόνια, ανανεούμενη χρόνο με το χρόνο και μαγεύοντάς μας με τα άνθη της.
Γιατί είναι απαραίτητο το κλάδεμα της φούξιας;
Ένας από τους κύριους λόγους για το κλάδεμα της φούξιας είναι η διατήρηση της βλαστικής και αναπαραγωγικής ισορροπίας του φυτού, δηλαδή η επίτευξη της επιθυμητής μορφής και έντασης ανθοφορίας. Το κλάδεμα διεγείρει τον σχηματισμό πλευρικών βλαστών, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα ένα πυκνότερο, πιο θαμνώδες φυτό. Σύμφωνα με την αρχή της κορυφιαίας κυριαρχίας, οι κορυφαίοι οφθαλμοί αναστέλλουν την ανάπτυξη των πλευρικών οφθαλμών κάτω από αυτούς· με το κλάδεμα, σπάμε αυτήν την κυριαρχία, επιτρέποντας την ανάπτυξη ενός πυκνότερου συστήματος κλαδιών. Όσο περισσότερους υγιείς βλαστούς έχει το φυτό, σε τόσα περισσότερα σημεία μπορεί να ανθίσει, οπότε και η ανθοφορία θα είναι πλουσιότερη. Επομένως, το κλάδεμα είναι ένα είδος επικοινωνίας με το φυτό, μέσω της οποίας επηρεάζουμε τη συνήθεια ανάπτυξής του και την κατανομή της ενέργειάς του.
Από την άποψη της διατήρησης της υγείας του φυτού, ο ρόλος του κλαδέματος είναι επίσης εξαιρετικός. Η αφαίρεση των ξερών, άρρωστων ή κατεστραμμένων φυτικών μερών είναι ένα βασικό φυτοϋγειονομικό μέτρο. Αυτά τα μέρη, πράγματι, μπορούν να χρησιμεύσουν ως θρεπτικό υπόστρωμα για διάφορα παθογόνα, όπως μύκητες ή βακτήρια, καθώς και να προσελκύσουν παράσιτα. Με το κλάδεμα, βελτιώνουμε επίσης τον αερισμό του φυλλώματος, μειώνοντας την υγρασία στο εσωτερικό του φυτού, πράγμα που συμβάλλει επίσης στην πρόληψη των μυκητιασικών ασθενειών. Μια επαγγελματικά κλαδεμένη φούξια θα είναι πιο ανθεκτική στις περιβαλλοντικές συνθήκες στρες και στις ασθένειες.
Στην περίπτωση παλαιότερων, ίσως ήδη λίγο παραμελημένων φουξιών, το κλάδεμα λειτουργεί επίσης ως ένα είδος θεραπείας ανανέωσης. Η αφαίρεση ξυλοποιημένων, λιγότερο παραγωγικών κλαδιών, ή ακόμα και ένα πιο έντονο κλάδεμα, διεγείρει το φυτό να αναπτύξει νέους, δυνατούς βλαστούς από τα βασικά μέρη. Με αυτόν τον τρόπο, το φυτό ανανεώνεται, ανακτά τη ζωτικότητά του και θα είναι ικανό για πλουσιότερη ανθοφορία την επόμενη σεζόν. Επομένως, ας μη φοβόμαστε να κλαδεύουμε περιστασιακά τα παλαιότερα φυτά πιο τολμηρά, γιατί έτσι διασφαλίζουμε μακροπρόθεσμα την ομορφιά και τη ζωτικότητα της φούξιας μας.
Τέλος, το κλάδεμα είναι σημαντικό και από αισθητική άποψη. Προσφέρει τη δυνατότητα προσαρμογής της μορφής της φούξιας στις προσωπικές μας προτιμήσεις ή στον διαθέσιμο χώρο. Είτε πρόκειται για μια συμπαγή θαμνώδη μορφή, είτε για ένα κομψά κρεμαστό φυτό, είτε ακόμη και για μια φούξια σε κορμό, για την επίτευξη και διατήρηση της επιθυμητής μορφής είναι απαραίτητο ένα τακτικό και μελετημένο κλάδεμα. Ένα όμορφα διαμορφωμένο φυτό όχι μόνο παράγει περισσότερα άνθη, αλλά είναι και από μόνο του ένα στολίδι του κήπου μας, ενσωματώνοντας αρμονικά στο περιβάλλον.
Εργαλεία και προετοιμασίες για το κλάδεμα
Για το κλάδεμα της φούξιας δεν απαιτείται πολύπλοκος ή ακριβός εξοπλισμός, ωστόσο εργαλεία κατάλληλης ποιότητας και σε καλή κατάσταση είναι απαραίτητα για μια επιτυχημένη εργασία. Το πιο σημαντικό εργαλείο είναι ένα κοφτερό κλαδευτήρι. Ιδανικά, θα πρέπει να επιλέξετε ένα κλαδευτήρι τύπου παράκαμψης (bypass), του οποίου οι λεπίδες γλιστρούν η μία δίπλα στην άλλη, παρόμοια με ένα ψαλίδι, επιτυγχάνοντας έτσι μια καθαρή, μη τραυματισμένη επιφάνεια κοπής. Αποφύγετε τα κλαδευτήρια τύπου αμονιού (anvil) για τις φούξιες, καθώς αυτά τείνουν να συνθλίβουν και να καταστρέφουν τους μαλακούς βλαστούς. Μια κοφτερή λεπίδα είναι ζωτικής σημασίας, επειδή τα αμβλύ εργαλεία σκίζουν τους φυτικούς ιστούς, πράγμα που δυσκολεύει την επούλωση των πληγών και μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για παθογόνα.
Πριν ξεκινήσετε το κλάδεμα, ακόμη και κατά τη διάρκειά του εάν κλαδεύετε πολλά φυτά ή ένα μέρος που φαίνεται άρρωστο, είναι απαραίτητη η απολύμανση των εργαλείων. Με αυτόν τον τρόπο προλαμβάνεται η μετάδοση ασθενειών από το ένα φυτό στο άλλο, ή ακόμη και από ένα μολυσμένο κλαδί σε υγιή μέρη του ίδιου φυτού. Για την απολύμανση μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, για παράδειγμα, ιατρικό οινόπνευμα (τουλάχιστον 70%), μετουσιωμένο οινόπνευμα ή ακόμη και ένα απολυμαντικό με βάση το υποχλωριώδες (π.χ. οικιακή χλωρίνη σε υδατικό διάλυμα σε αναλογία 1:9), αλλά στην τελευταία περίπτωση πρέπει να προσέξετε να ξεπλύνετε και να στεγνώσετε τα μεταλλικά εργαλεία στη συνέχεια για να αποφύγετε τη διάβρωση. Η απολύμανση είναι ένα απλό, αλλά εξαιρετικά σημαντικό βήμα στην προστασία των φυτών.
Αν και η φούξια δεν ανήκει στα ιδιαίτερα επικίνδυνα φυτά, κατά το κλάδεμα αξίζει να τηρούνται ορισμένες βασικές προφυλάξεις. Συνιστάται η χρήση γαντιών για την προστασία των χεριών από πιθανές γρατζουνιές και από τον χυμό του φυτού, ο οποίος σε ορισμένα άτομα μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό του δέρματος. Εάν κλαδεύετε ένα πυκνό, πολύ αναπτυγμένο φυτό όπου υπάρχει κίνδυνος τα κλαδιά να χτυπήσουν στα μάτια, η χρήση προστατευτικών γυαλιών δεν είναι υπερβολή. Είναι επίσης σημαντικό να φοράτε άνετα ρούχα εργασίας που δεν περιορίζουν τις κινήσεις και διασφαλίζουν ότι μπορείτε να επικεντρωθείτε πλήρως στην εργασία.
Πριν ξεκινήσουμε το κλάδεμα, ας αφιερώσουμε λίγα λεπτά για μια ενδελεχή επιθεώρηση του φυτού. Ας παρατηρήσουμε τη γενική του κατάσταση, τη διάταξη των κλαδιών, ας αναζητήσουμε τυχόν νεκρά, άρρωστα ή κατεστραμμένα μέρη. Ας σχεδιάσουμε στο μυαλό μας τι θέλουμε να πετύχουμε με το κλάδεμα: να διαμορφώσουμε, να ανανεώσουμε ή απλώς να διεγείρουμε την ανθοφορία. Ας προετοιμάσουμε ένα δοχείο ή μια σακούλα για τη συλλογή των κομμένων φυτικών μερών, ώστε ο χώρος εργασίας μας να παραμείνει καθαρός και τακτοποιημένος. Μια καλή προετοιμασία είναι η μισή επιτυχία και βοηθά ώστε το κλάδεμα να είναι αποτελεσματικό και απρόσκοπτο.
Ανοιξιάτικο κλάδεμα της φούξιας
Η επιλογή της κατάλληλης εποχής για το ανοιξιάτικο κλάδεμα είναι κρίσιμη για την υγιή ανάπτυξη και την πλούσια ανθοφορία της φούξιας. Γενικά, μπορεί να ειπωθεί ότι η ιδανικότερη στιγμή είναι όταν ο κίνδυνος ισχυρότερων παγετών έχει παρέλθει και το φυτό αρχίζει να δείχνει σημάδια ζωής, αναπτύσσοντας νέους βλαστούς. Στην Ελλάδα, αυτό συνήθως σημαίνει την περίοδο από τα τέλη Μαρτίου έως τα μέσα Απριλίου, αλλά πρέπει πάντα να λαμβάνονται υπόψη οι τρέχουσες καιρικές συνθήκες. Ένα πολύ πρώιμο κλάδεμα μπορεί να οδηγήσει σε ζημιά στους φρέσκους βλαστούς από έναν όψιμο παγετό, ενώ ένα πολύ όψιμο κλάδεμα μπορεί να καθυστερήσει την έναρξη της ανθοφορίας. Ο στόχος είναι το φυτό, μετά το κλάδεμα, να έχει αρκετή ενέργεια και χρόνο για να αναπτύξει νέους, ανθοφόρους βλαστούς.
Ο κύριος στόχος του ανοιξιάτικου κλαδέματος είναι η διαμόρφωση του φυτού, η προώθηση της διακλάδωσης και η αφαίρεση των νεκρών ή αδύναμων κλαδιών. Ως πρώτο βήμα, εξετάστε προσεκτικά το φυτό και αφαιρέστε όλα τα ξερά, παγωμένα ή άρρωστα κλαδιά μέχρι το υγιές τμήμα. Στη συνέχεια, κοντύνετε τους υπόλοιπους υγιείς βλαστούς. Ως γενικός κανόνας, η ανάπτυξη του προηγούμενου έτους θα πρέπει να κοντύνει περίπου κατά το ένα τρίτο έως το μισό, κάνοντας πάντα την τομή ακριβώς πάνω από ένα ζεύγος οφθαλμών που βλέπουν προς τα έξω. Αυτό διεγείρει τη διακλάδωση και εμποδίζει το κέντρο του φυτού να γίνει πολύ πυκνό.
Διαφορετικές ποικιλίες και μορφές φούξιας μπορεί να έχουν διαφορετικές ανάγκες κλαδέματος. Για τις θαμνώδεις, όρθιες ποικιλίες, επιδιώξτε να δημιουργήσετε μια ισορροπημένη, στρογγυλεμένη ή ελαφρώς απλωτή κόμη. Για τις κρεμοκλαδείς ποικιλίες, που προορίζονται για κρεμαστά καλάθια, μπορείτε, μέσω του κλαδέματος, να ενισχύσετε το πυκνό, καταρρακτώδες αποτέλεσμα, προσέχοντας παράλληλα να μην απογυμνωθεί το φυτό στη βάση. Εάν καλλιεργείτε μια φούξια σε κορμό, το ανοιξιάτικο κλάδεμα πρέπει να διαμορφώσει την κόμη στο επιθυμητό μέγεθος και πυκνότητα, ενώ αφαιρείτε τακτικά τυχόν πλευρικούς βλαστούς που μπορεί να εμφανιστούν στον κορμό.
Μετά το ανοιξιάτικο κλάδεμα, η φούξια απαιτεί αυξημένη προσοχή για να ανακτήσει δυνάμεις και να ξεκινήσει την ανάπτυξη. Παρέχετέ της ένα φωτεινό μέρος, αλλά προστατευμένο από τον άμεσο ήλιο. Μετά το κλάδεμα, όταν οι νέοι βλαστοί έχουν ήδη εμφανιστεί, μπορείτε να ξεκινήσετε την τακτική λίπανση με ένα ισορροπημένο, υγρό λίπασμα που διεγείρει την ανθοφορία. Προσαρμόστε το πότισμα στις ανάγκες του φυτού και στις περιβαλλοντικές συνθήκες, φροντίζοντας το χώμα να είναι πάντα ελαφρώς υγρό, αλλά όχι μουσκεμένο. Μια προσεκτική μετέπειτα φροντίδα θα ανταμειφθεί, και η φούξια σας σύντομα θα ξεκινήσει την ανθοφορία με ανανεωμένη δύναμη.
Καλοκαιρινό κορφολόγημα και κλάδεμα συντήρησης της φούξιας
Το καλοκαιρινό κορφολόγημα, ή τσίμπημα, εξυπηρετεί κυρίως τη διατήρηση μιας συνεχούς και πλούσιας ανθοφορίας της φούξιας και τη διατήρηση της μορφής του φυτού. Η ουσία του κορφολογήματος είναι η αφαίρεση των κορυφών των νεαρών, μη ξυλοποιημένων βλαστών, συνήθως πάνω από το τελευταίο ένα ή δύο ζεύγη φύλλων. Αυτή η επέμβαση διεγείρει το φυτό να αναπτύξει νέους βλαστούς από τους μέχρι τότε λανθάνοντες πλευρικούς οφθαλμούς, οι οποίοι στη συνέχεια παράγουν επιπλέον άνθη. Το κορφολόγημα μπορεί να πραγματοποιηθεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, ειδικά σε νεαρά φυτά που ακόμη αναπτύσσονται, για να καλλιεργήσετε έναν πυκνό, καλά διακλαδισμένο θάμνο.
Η τακτική αφαίρεση των μαραμένων λουλουδιών (deadheading) είναι επίσης ζωτικής σημασίας κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής φροντίδας. Εάν αφήσουμε τα μαραμένα μέρη της φούξιας στο φυτό, αυτό θα ξοδέψει την ενέργειά του για τη δημιουργία σπόρων αντί για την ανάπτυξη νέων λουλουδιών. Αφαιρέστε τα μαραμένα λουλούδια μαζί με τους μίσχους τους, κατά προτίμηση πριν εμφανιστούν οι καρποφόρες καταβολές. Αυτό όχι μόνο παρατείνει την περίοδο ανθοφορίας, αλλά καθιστά επίσης το φυτό αισθητικά πιο ελκυστικό, αποφεύγοντας μια ακατάστατη, παραμελημένη εμφάνιση.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, μπορεί επίσης να χρειαστούν μικρά διορθωτικά κλαδέματα. Μπορούμε να αφαιρέσουμε τους βλαστούς που ξεφεύγουν από την επιθυμητή μορφή, που ίσως έχουν επιμηκυνθεί υπερβολικά ή που αναπτύσσονται προς το εσωτερικό του φυτού, πυκνώνοντας το φύλλωμα. Δώστε επίσης προσοχή σε τυχόν κατεστραμμένα, σπασμένα κλαδιά ή εκείνα που παρουσιάζουν σημάδια ασθένειας, και αφαιρέστε τα αμέσως για να αποφύγετε την εξάπλωση των προβλημάτων. Κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής ζέστης και της υψηλής υγρασίας, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διασφαλιστεί καλή κυκλοφορία του αέρα στο εσωτερικό του φυτού για να αποφευχθούν οι μυκητιασικές λοιμώξεις.
Η έκταση και η συχνότητα του καλοκαιρινού κορφολογήματος μπορούν επίσης να προσαρμοστούν ανάλογα με το πότε θέλουμε να επιτύχουμε την πιο έντονη ανθοφορία. Εάν, για παράδειγμα, θέλουμε η φούξια μας να δείξει την καλύτερή της μορφή για ένα συγκεκριμένο γεγονός, τότε το κορφολόγημα πρέπει να προγραμματιστεί ανάλογα, λαμβάνοντας υπόψη ότι το φυτό συνήθως χρειάζεται μερικές εβδομάδες μετά το κορφολόγημα για να αναπτύξει νέα άνθη. Ένα συνεχές, αλλά λιγότερο εκτεταμένο κορφολόγημα έχει ως αποτέλεσμα μια πιο ομοιόμορφη, μακράς διάρκειας ανθοφορία, ενώ μετά από ένα πιο έντονο, εφάπαξ κορφολόγημα, μπορούμε να περιμένουμε ένα πιο συγκεντρωμένο, αλλά ίσως μεταγενέστερο κύμα ανθοφορίας.
Φθινοπωρινό κλάδεμα και προετοιμασία για τον χειμερινό λήθαργο
Ο κύριος στόχος του φθινοπωρινού κλαδέματος είναι η προετοιμασία της φούξιας για την περίοδο του χειμερινού λήθαργου, ειδικά για τις ποικιλίες που δεν είναι ανθεκτικές στον παγετό και απαιτούν προστασία τον χειμώνα. Αυτό το κλάδεμα βοηθά στη μείωση του μεγέθους του φυτού, διευκολύνοντας την τοποθέτησή του στον χώρο προστασίας, και αφαιρεί αδύναμα, άρρωστα ή κατεστραμμένα μέρη που θα μπορούσαν να προκαλέσουν προβλήματα κατά τους χειμερινούς μήνες. Είναι σημαντικό να μην πραγματοποιείται το φθινοπωρινό κλάδεμα πολύ νωρίς, όσο το φυτό εξακολουθεί να αναπτύσσεται ενεργά, αλλά ούτε να περιμένουμε μέχρι τους πρώτους ισχυρότερους παγετούς. Η ιδανική εποχή είναι συνήθως γύρω στον Οκτώβριο, όταν οι ημέρες μικραίνουν και οι θερμοκρασίες επίσης πέφτουν.
Η έκταση του φθινοπωρινού κλαδέματος είναι συνήθως πιο μέτρια από αυτή του κύριου ανοιξιάτικου κλαδέματος. Συνιστάται να κοντύνετε τους βλαστούς κατά περίπου το ένα τρίτο ή το μισό, αφαιρώντας τα υπόλοιπα άνθη, τους οφθαλμούς και τις μαλακές, φρέσκες κορυφές των βλαστών που πιθανότατα θα πάγωναν ή θα σάπιζαν κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Αποφύγετε ένα δραστικό κλάδεμα αμέσως πριν από την προστασία του χειμώνα, καθώς το φυτό μπορεί να γίνει πιο ευαίσθητο στο κρύο και στις ασθένειες μέσω των πληγών από το κλάδεμα. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μια συμπαγής, αλλά ακόμα βιώσιμη μορφή φυτού που θα επιβιώσει με επιτυχία τον χειμώνα.
Εκτός από το κλάδεμα, η προετοιμασία για την προστασία του χειμώνα περιλαμβάνει επίσης άλλα σημαντικά βήματα. Μειώστε σταδιακά το πότισμα ώστε το χώμα να παραμείνει μόνο ελαφρώς υγρό και διακόψτε εντελώς τη λίπανση ώστε το φυτό να μπορέσει να εισέλθει σε κατάσταση λήθαργου. Πριν μεταφέρετε τη φούξια στον χώρο προστασίας του χειμώνα, επιθεωρήστε την προσεκτικά για παράσιτα και ασθένειες. Εάν είναι απαραίτητο, πραγματοποιήστε φυτοπροστατευτική θεραπεία για να αποτρέψετε την εισαγωγή και την εξάπλωση προβλημάτων στον κλειστό χώρο. Καθαρά, υγιή φυτά έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να επιβιώσουν τον χειμώνα.
Η προστασία του χειμώνα για διαφορετικούς τύπους φούξιας μπορεί να διαφέρει. Οι εντελώς ανθεκτικές στον παγετό ποικιλίες, όπως η Fuchsia magellanica και ορισμένα από τα υβρίδιά της, μπορούν να προστατευτούν τον χειμώνα και στον κήπο με κατάλληλη προστασία (π.χ. φύλλα, εδαφοκάλυψη)· γι’ αυτές, το φθινοπωρινό κλάδεμα περιορίζεται κυρίως στην αφαίρεση κατεστραμμένων μερών και σε μια ελαφρά προσαρμογή της μορφής του φυτού. Ωστόσο, οι περισσότερες από τις δημοφιλείς καλλιεργούμενες φούξιες είναι ευαίσθητες στον παγετό, επομένως πρέπει να προστατευτούν τον χειμώνα σε ένα φωτεινό, δροσερό (5-10 °C) και προστατευμένο από τον παγετό μέρος, για παράδειγμα σε ένα υπόγειο, ένα γκαράζ ή ένα μη θερμαινόμενο δωμάτιο. Στην περίπτωσή τους, το πιο λεπτομερές φθινοπωρινό κλάδεما και η προετοιμασία που περιγράφηκαν προηγουμένως είναι ζωτικής σημασίας.
Ειδικές τεχνικές κλαδέματος και αντιμετώπιση προβλημάτων
Η ευελιξία των φουξιών εκδηλώνεται στο γεγονός ότι δεν μπορούν να καλλιεργηθούν μόνο ως θάμνοι ή κρεμαστά φυτά, αλλά μπορούν επίσης να διαμορφωθούν σε πιο ιδιαίτερες μορφές, όπως δενδρύλλια σε κορμό (stämmchen). Η δημιουργία μιας τέτοιας μορφής απαιτεί υπομονή και συνεπές κλάδεμα. Η διαδικασία ξεκινά με την επιλογή ενός δυνατού, ευθύ κεντρικού βλαστού, ο οποίος καλλιεργείται με τη στήριξη ενός πασσάλου. Οι κάτω πλευρικοί βλαστοί αφαιρούνται τακτικά μέχρι ο κορμός να φτάσει στο επιθυμητό ύψος. Μετά από αυτό, η κορυφή του κορφολογείται για να διεγείρει τη διακλάδωση και να σχηματίσει την κόμη, η οποία στη συνέχεια διαμορφώνεται και πυκνώνει με τα ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά κλαδέματα.
Στην περίπτωση παλαιών, παραμελημένων, πιθανώς απογυμνωμένων ή ξυλοποιημένων φουξιών, ένα πιο έντονο κλάδεμα ανανέωσης μπορεί να δώσει μια νέα ευκαιρία. Αυτό σημαίνει ότι το φυτό, την άνοιξη, μετά το τέλος των παγετών, κλαδεύεται σχετικά έντονα, ακόμη και σε λίγους οφθαλμούς πάνω από το επίπεδο του εδάφους. Αν και αυτό μπορεί να φαίνεται ως μια δραστική επέμβαση, πολλές φούξιες αντιδρούν καλά σε αυτό και αναπτύσσουν νέους, δυνατούς βλαστούς από τους λανθάνοντες οφθαλμούς. Είναι σημαντικό, σε αυτήν την περίπτωση, να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην κατάλληλη μετέπειτα φροντίδα: ποτίστε με προσοχή μετά το κλάδεμα και ξαναρχίστε τη λίπανση μόνο όταν οι νέοι βλαστοί έχουν αναπτυχθεί καλά. Αυτή η μέθοδος μπορεί να είναι πιο επικίνδυνη, αλλά συχνά μπορεί να σώσει ένα φυτό που διαφορετικά θα είχε ήδη χαθεί.
Κατά το κλάδεμα, μπορεί να προκύψουν λάθη που αξίζει να αποφευχθούν για τη διατήρηση της υγείας του φυτού. Ένα συνηθισμένο λάθος είναι το πολύ λίγο ή, αντίθετα, το υπερβολικό κλάδεμα. Εάν δεν κλαδεύουμε αρκετά, το φυτό γίνεται λεπτό και ψηλόλιγνο και ανθίζει αραιά· εάν κόψουμε υπερβολικά, ειδικά την λάθος εποχή, μπορεί να το αποδυναμώσουμε. Αποφύγετε τη χρήση αμβλύ, βρώμικων εργαλείων, καθώς αυτά καταστρέφουν τους ιστούς και μπορεί να προκαλέσουν λοιμώξεις. Είναι επίσης σημαντικό να γίνει σωστά η επιφάνεια κοπής: κόβετε πάντα λίγο πάνω από έναν οφθαλμό ή ένα ζεύγος φύλλων, ελαφρώς υπό γωνία, ώστε το νερό να μπορεί να αποστραγγιστεί, και μην αφήνετε πολύ μακριά κολοβώματα, καθώς αυτά μπορεί να ξεραθούν και να γίνουν πηγή ασθενειών.
Εάν, μετά το κλάδεμα, το φυτό παρουσιάζει σημάδια στρες, για παράδειγμα τα φύλλα κιτρινίζουν, μαραίνονται ή εάν εμφανιστούν αλλοιώσεις κοντά στις επιφάνειες κοπής που υποδηλώνουν μόλυνση, πρέπει να δράσετε γρήγορα. Ελέγξτε το πότισμα, εξασφαλίστε κατάλληλες συνθήκες φωτισμού και καλή κυκλοφορία του αέρα. Εάν υπάρχει υποψία μυκητιασικής μόλυνσης, αφαιρέστε τα άρρωστα μέρη και, εάν είναι απαραίτητο, εφαρμόστε κατάλληλο μυκητοκτόνο. Μην ξεχνάτε, το κλάδεμα προκαλεί ένα είδος τραύματος στο φυτό, επομένως μια προσεκτική μετέπειτα φροντίδα και η εξασφάλιση ευνοϊκών περιβαλλοντικών συνθηκών είναι απαραίτητες για μια γρήγορη αναγέννηση και μια υγιή συνεχή ανάπτυξη.
