Η γερμπέρα, αυτό το πολυετές φυτό που κατάγεται από τη Νότια Αφρική και ανήκει στην οικογένεια των Αστεροειδών (Asteraceae), έχει κατακτήσει τις καρδιές πολλών ενθουσιωδών κηπουρών με τα ζωηρά, σαν μαργαρίτες λουλούδια της. Αν και συχνά αντιμετωπίζεται ως ετήσιο φυτό στο κλίμα μας, μπορεί να διαχειμάσει επιτυχώς υπό τις κατάλληλες συνθήκες, επιτρέποντάς μας να απολαύσουμε ξανά τη λουλουδένια της μεγαλοπρέπεια την επόμενη σεζόν. Η διαχείμαση δεν σημαίνει μόνο τη διάσωση του φυτού, αλλά παρέχει επίσης την ευκαιρία να αναπτύξει χρόνο με το χρόνο ισχυρότερους, πιο πλούσιους θάμνους, οι οποίοι θα ανταμείψουν τη φροντίδα σου με ακόμη πιο άφθονη ανθοφορία. Το κλειδί για την επιτυχή διαχείμαση έγκειται στην ενδελεχή κατανόηση των αναγκών του φυτού, τον σωστό χρόνο και την προσεκτική προετοιμασία.
Τα είδη και οι ποικιλίες της Gerbera×hybrida είναι ευαίσθητα στον παγετό, καθιστώντας τη διαχείμασή τους σε εξωτερικούς χώρους στους περισσότερους κήπους επικίνδυνη, αν όχι αδύνατη. Ωστόσο, για τα φυτά σε γλάστρες, η κατάσταση είναι σημαντικά απλούστερη, καθώς μπορούν εύκολα να μεταφερθούν σε προστατευμένο μέρος. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της διαχείμασης, το φυτό εισέρχεται σε λήθαργο, οπότε και οι απαιτήσεις φροντίδας του αλλάζουν σημαντικά. Η παράβλεψη αυτού μπορεί εύκολα να οδηγήσει στην απώλεια του φυτού, γι’ αυτό αξίζει να προετοιμαστείς σχολαστικά για αυτήν την περίοδο.
Η σημασία των φθινοπωρινών προετοιμασιών
Η επιτυχία της διαχείμασης των γερμπερών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις φθινοπωρινές προετοιμασίες. Πριν η θερμοκρασία πέσει σταθερά κάτω από τους 10 βαθμούς Κελσίου, αλλά ακόμα πριν από τους πρώτους σοβαρούς παγετούς, πρέπει να αρχίσεις να προετοιμάζεις το φυτό για τους κρύους μήνες. Αυτό συμβαίνει συνήθως στα τέλη Σεπτεμβρίου ή αρχές Οκτωβρίου, αλλά οι τρέχουσες καιρικές συνθήκες πρέπει πάντα να λαμβάνονται υπόψη. Ένα από τα πιο κρίσιμα βήματα είναι το κλάδεμα του φυτού. Αφαίρεσε προσεκτικά τα ξερά φύλλα και τους ανθοφόρους μίσχους για να αποτρέψεις την ανάπτυξη και εξάπλωση μυκητολογικών ασθενειών. Συνιστάται επίσης να αφαιρέσεις μερικά πράσινα, υγιή φύλλα, ειδικά τα εξωτερικά, παλαιότερα, ώστε το φυτό να μπορεί να κατευθύνει την ενέργειά του στην ενίσχυση των ριζών και του λαιμού του.
Κατά την προετοιμασία, δώσε ιδιαίτερη προσοχή στον εντοπισμό παρασίτων και ασθενειών. Επιθεώρησε σχολαστικά τα φύλλα, ειδικά την κάτω πλευρά τους, και τους μίσχους για τυχόν σημάδια αφίδων, τετρανύχων ή άλλων παρασίτων. Εάν παρατηρήσεις προσβολή, αντιμετώπισε το φυτό με ένα κατάλληλο, κατά προτίμηση βιολογικό, φυτοφάρμακο πριν το μεταφέρεις σε εσωτερικό χώρο για διαχείμαση. Οι μυκητολογικές ασθένειες, όπως το ωίδιο ή η τεφρά σήψη, μπορούν επίσης να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα κατά τη διαχείμαση, οπότε δράσε αμέσως εάν δεις τέτοια συμπτώματα. Ένα υγιές, δυνατό φυτό θα επιβιώσει την χειμερινή περίοδο πολύ καλύτερα από ένα εξασθενημένο, άρρωστο.
Για τις γερμπέρες σε γλάστρες, η μεταφύτευση μπορεί επίσης να εξεταστεί το φθινόπωρο, ειδικά εάν το φυτό έχει ξεπεράσει τη γλάστρα του ή το χώμα έχει εξαντληθεί. Επίλεξε ένα χαλαρό, καλά στραγγιζόμενο μείγμα χώματος και μια γλάστρα που είναι μόνο ένα μέγεθος μεγαλύτερη από την προηγούμενη. Μετά τη μεταφύτευση, πότισε το φυτό μέτρια. Είναι σημαντικό ο λαιμός της ρίζας να μην φυτευτεί βαθύτερα από ό,τι ήταν αρχικά, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σήψη. Η μεταφύτευση είναι αγχωτική για το φυτό, επομένως συνιστάται να γίνει τουλάχιστον μερικές εβδομάδες πριν από την έλευση του ψυχρότερου καιρού, για να του δοθεί χρόνος να ανακάμψει.
Τις τελευταίες εβδομάδες πριν μεταφέρεις το φυτό οριστικά σε εσωτερικό χώρο, μείωσε σταδιακά την ποσότητα του ποτίσματος. Αυτό βοηθά το φυτό να προετοιμαστεί για την περίοδο ληθάργου του και μειώνει τον κίνδυνο σήψης των ριζών στο ψυχρότερο, πιο υγρό περιβάλλον. Σταμάτησε εντελώς τη λίπανση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, καθώς η ανάπτυξη επιβραδύνεται και τα πλεονάζοντα θρεπτικά συστατικά θα συσσωρεύονταν απλώς στο χώμα, βλάπτοντας πιθανώς τις ρίζες. Η εξασφάλιση μιας σταδιακής μετάβασης είναι το κλειδί για να προσαρμοστεί το φυτό στις αλλαγμένες συνθήκες.
Επιλογή του ιδανικού χώρου διαχείμασης
Μία από τις πιο σημαντικές προϋποθέσεις για την επιτυχή διαχείμαση των γερμπερών είναι η επιλογή του σωστού χώρου διαχείμασης. Το ιδανικό μέρος είναι φωτεινό, δροσερό και χωρίς παγετό. Η βέλτιστη θερμοκρασία κατά τη διαχείμαση είναι μεταξύ 5-10 βαθμών Κελσίου. Σε ένα θερμότερο μέρος, το φυτό μπορεί να μην εισέλθει σωστά σε λήθαργο ή μπορεί να αρχίσει να βλασταίνει πρόωρα, γεγονός που μπορεί να το αποδυναμώσει. Θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν μπορεί να είναι θανατηφόρες. Είναι σημαντικό ο χώρος να αερίζεται καλά για να αποφευχθεί η συμπύκνωση και η ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών.
Εξαιρετικοί χώροι διαχείμασης μπορεί να περιλαμβάνουν ένα μη θερμαινόμενο ή μόνο ελαφρώς θερμαινόμενο θερμοκήπιο, ένα φωτεινό κλιμακοστάσιο, ένα γκαράζ χωρίς παγετό με παράθυρο ή ακόμα και ένα δροσερό υπόγειο, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει επαρκής φωτισμός και αερισμός. Οι σκοτεινοί χώροι δεν είναι κατάλληλοι για τη διαχείμαση των γερμπερών επειδή το φυτό χρειάζεται λίγο φως ακόμα και κατά την περίοδο ληθάργου του, αν και λιγότερο. Εάν το φυσικό φως είναι σπάνιο, μπορείς να το συμπληρώσεις με ένα φως ανάπτυξης φυτών, αλλά πρόσεξε η λάμπα να μην παράγει υπερβολική θερμότητα. Το άμεσο, ισχυρό ηλιακό φως πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διαχείμαση.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας κατά την επιλογή ενός χώρου είναι η υγρασία του αέρα. Ένα υπερβολικά υγρό περιβάλλον ευνοεί τις μυκητολογικές ασθένειες, ενώ ο υπερβολικά ξηρός αέρας μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση των φύλλων και στον πολλαπλασιασμό παρασίτων όπως οι τετράνυχοι. Η ιδανική υγρασία αέρα είναι περίπου 50-60%. Εάν ο αέρας είναι πολύ ξηρός, μπορείς περιστασιακά να ψεκάζεις το περιβάλλον του φυτού με νερό ή να τοποθετήσεις ένα δίσκο γεμάτο με νερό και χαλίκια κάτω από τη γλάστρα για να αυξήσεις την υγρασία. Η καλή κυκλοφορία του αέρα βοηθά επίσης στη ρύθμιση της υγρασίας και στην πρόληψη ασθενειών.
Πριν τοποθετήσεις οριστικά τα φυτά στο χώρο διαχείμασής τους, συνιστάται να καθαρίσεις και να απολυμάνεις καλά την περιοχή για να μειώσεις τις πιθανότητες επιβίωσης παθογόνων και παρασίτων. Έλεγξε για τυχόν χαραμάδες με ρεύματα αέρα όπου θα μπορούσε να εισέλθει κρύος αέρας και να βλάψει τα φυτά. Μην τοποθετείς τις γλάστρες απευθείας σε κρύο δάπεδο. Χρησιμοποίησε πιατάκια ή ράφια για να τα μονώσεις από το κρύο του εδάφους. Ένας προσεκτικά επιλεγμένος και προετοιμασμένος χώρος διαχείμασης συμβάλλει σημαντικά στην υγιή επιβίωση των γερμπερών σου τον χειμώνα.
Φροντίδα κατά τη χειμερινή περίοδο ληθάργου
Κατά τους χειμερινούς μήνες, η γερμπέρα εισέρχεται σε κατάσταση ληθάργου, ο μεταβολισμός της επιβραδύνεται και έτσι οι απαιτήσεις φροντίδας της αλλάζουν σημαντικά. Το πιο σημαντικό καθήκον κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι η καθιέρωση ενός σωστού καθεστώτος ποτίσματος. Το υπερβολικό πότισμα είναι το πιο συνηθισμένο λάθος που μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια του φυτού, καθώς οι ρίζες μπορούν εύκολα να σαπίσουν σε ένα κρύο, υγρό υπόστρωμα. Πότιζε μόνο όταν το ανώτερο στρώμα του χώματος είναι εντελώς στεγνό, και ακόμη και τότε, μόνο μέτρια, δίνοντας αρκετό νερό ώστε η μπάλα ρίζας να μην στεγνώσει εντελώς. Είναι καλύτερα να ποτίζεις λιγότερο συχνά και με λιγότερο νερό παρά πολύ συχνά και πάρα πολύ.
Η λίπανση πρέπει να σταματήσει εντελώς κατά τη διαχείμαση. Δεδομένου ότι το φυτό δεν αναπτύσσεται ενεργά, δεν χρειάζεται επιπλέον θρεπτικά συστατικά. Τα υπερβολικά εφαρμοζόμενα θρεπτικά συστατικά μπορούν να συσσωρευτούν στο χώμα και να βλάψουν τις ρίζες ή να προωθήσουν τη συσσώρευση αλάτων στην επιφάνεια της γλάστρας. Η λίπανση πρέπει να επαναληφθεί μόνο την άνοιξη, στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου, όταν το φυτό βλασταίνει ενεργά. Κατά τους χειμερινούς μήνες, η ανάπαυση είναι πρωταρχικής σημασίας, όχι η διέγερση της ανάπτυξης.
Επιθεώρησε τακτικά τα φυτά κατά τη διαχείμαση για να εντοπίσεις έγκαιρα τυχόν πιθανά προβλήματα. Δώσε προσοχή στην κατάσταση των φύλλων: κιτρίνισμα, καφέτιασμα ή μάρανση μπορεί να υποδεικνύουν λάθη στο πότισμα, έλλειψη φωτός ή ασθένεια. Εξέτασε το φυτό για παράσιτα όπως τετράνυχους ή ψευδόκοκκους, τα οποία μπορούν εύκοلا να πολλαπλασιαστούν σε ξηρότερους χώρους διαχείμασης. Εάν παρατηρήσεις κάποιο πρόβλημα, λάβε αμέσως τα απαραίτητα μέτρα, όπως η προσαρμογή του ποτίσματος ή η εφαρμογή κατάλληλου φυτοφαρμάκου.
Ο αερισμός του χώρου διαχείμασης είναι επίσης ένα σημαντικό μέρος της χειμερινής φροντίδας. Περιστασιακά, τις πιο ήπιες, χωρίς παγετό ημέρες, άνοιξε ένα παράθυρο για να επιτρέψεις την κυκλοφορία φρέσκου αέρα και να μειώσεις την υγρασία. Πρόσεξε να μην τοποθετήσεις τα φυτά σε άμεσο ρεύμα αέρα, καθώς αυτό μπορεί να τα βλάψει. Η σωστή ανταλλαγή αέρα βοηθά στην πρόληψη μυκητολογικών ασθενειών, όπως η τεφρά σήψη, οι οποίες εξαπλώνονται εύκολα σε στάσιμο, υγρό αέρα. Η προσεκτική προσοχή και η ελάχιστη αλλά εξειδικευμένη παρέμβαση θα διασφαλίσουν ότι η γερμπέρα θα αντέξει με επιτυχία την περίοδο ληθάργου της.
Ασθένειες και παράσιτα κατά τη διαχείμαση
Κατά τη διαχείμαση, ακόμη και με τις πιο προσεκτικές προετοιμασίες, ορισμένες ασθένειες και παράσιτα μπορεί να εμφανιστούν. Τα εξασθενημένα φυτά, καθώς και οι μη βέλτιστες συνθήκες διαχείμασης – όπως υψηλή υγρασία, κακός αερισμός ή λανθασμένη θερμοκρασία – ευνοούν την εμφάνισή τους. Ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα είναι οι μυκητολογικές ασθένειες, ειδικά η τεφρά σήψη (Botrytis cinerea) και το ωίδιο. Η τεφρά σήψη σχηματίζει μια γκρίζα, βελούδινη επικάλυψη στα μέρη του φυτού, ειδικά όπου υπάρχουν τραυματισμοί ή όπου ο αέρας δεν μπορεί να κυκλοφορήσει σωστά. Το ωίδιο, από την άλλη πλευρά, δημιουργεί ένα λευκό, σαν πούδρα στρώμα στα φύλλα.
Για την πρόληψη αυτών των μυκητολογικών ασθενειών, ο σωστός αερισμός, η αποφυγή υπερβολικού ποτίσματος και η άμεση αφαίρεση νεκρών φυτικών μερών είναι ζωτικής σημασίας. Εάν μια μόλυνση έχει ήδη εμφανιστεί, αφαίρεσε προσεκτικά τα προσβεβλημένα μέρη και, εάν είναι απαραίτητο, εφάρμοσε ένα κατάλληλο μυκητοκτόνο. Είναι σημαντικό να ψεκάσεις προσεκτικά και, εάν είναι δυνατόν, να απομονώσεις προσωρινά το επεξεργασμένο φυτό από τα άλλα για να αποτρέψεις την περαιτέρω εξάπλωση της μόλυνσης. Η πρόληψη είναι πάντα πιο αποτελεσματική από τη θεραπεία ενός ήδη εδραιωμένου προβλήματος.
Μεταξύ των παρασίτων, οι τετράνυχοι και οι ψευδόκοκκοι μπορούν να προκαλέσουν τα περισσότερα προβλήματα κατά τη διαχείμαση. Οι τετράνυχοι είναι μικροσκοπικά, σαν αράχνες πλάσματα που απομυζούν χυμό από την κάτω πλευρά των φύλλων, υφαίνοντας λεπτούς ιστούς. Η παρουσία τους μπορεί να υποδεικνύεται από κιτρίνισμα, χάλκινο χρώμα των φύλλων και την εμφάνιση μικροσκοπικών, ανοιχτόχρωμων κηλίδων. Οι ψευδόκοκκοι σχηματίζουν μια λευκή, σαν βαμβάκι επικάλυψη στις μασχάλες των φύλλων και στους μίσχους. Και τα δύο παράσιτα προτιμούν τον ζεστό, ξηρό αέρα, επομένως η αύξηση της υγρασίας του αέρα στον χώρο διαχείμασης και η τακτική επιθεώρηση μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψή τους.
Εάν παρατηρήσεις προσβολή από παράσιτα, υπάρχουν διάφορες λύσεις. Για μια ήπια προσβολή, μπορεί να αρκεί να πλύνεις τα φυτά με χλιαρό σαπουνόνερο ή να αφαιρέσεις τα παράσιτα με μια μπατονέτα βουτηγμένη σε οινόπνευμα. Σε πιο επίμονες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί ένα εντομοκτόνο. Επίλεξε ένα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια σε εσωτερικούς χώρους και είναι λιγότερο επιβλαβές για το περιβάλλον. Η τακτικότητα και η επιμονή είναι επίσης σημαντικές στην καταπολέμηση των παρασίτων για να απαλλαγείς εντελώς από αυτά πριν προκαλέσουν σοβαρή ζημιά στο φυτό.
Ανοιξιάτικη αφύπνιση και εγκλιματισμός στις εξωτερικές συνθήκες
Καθώς πλησιάζει η άνοιξη, οι μέρες μεγαλώνουν και οι θερμοκρασίες αρχίζουν να ανεβαίνουν, είναι καιρός να προετοιμάσεις τις γερμπέρες σου για την επιστροφή τους σε εξωτερικούς χώρους. Αυτή η διαδικασία δεν πρέπει να βιαστεί. Τα φυτά πρέπει να εγκλιματιστούν σταδιακά στις αλλαγμένες συνθήκες. Συνήθως, τα τέλη Μαρτίου ή οι αρχές Απριλίου είναι η περίοδος που μπορείς να ξεκινήσεις την “αφύπνιση”, αλλά πάντα λάβε υπόψη τον τρέχοντα καιρό και το τέλος του κινδύνου παγετού. Αρχικά, μπορείς να αυξήσεις την ποσότητα του ποτίσματος και επίσης να ξεκινήσεις με ελαφριά λίπανση για να τονώσεις την ανάπτυξη.
Το πρώτο βήμα για τον εγκλιματισμό στις εξωτερικές συνθήκες είναι να βγάλεις τα φυτά έξω κατά τη διάρκεια της ημέρας, με ήπιο, προστατευμένο από τον άνεμο καιρό, σε ένα σκιερό ή ημισκιερό μέρος. Αρχικά, άφησέ τα έξω μόνο για λίγες ώρες, στη συνέχεια αύξησε σταδιακά τον χρόνο που περνούν έξω. Είναι σημαντικό να μην εκθέσεις τα φυτά αμέσως σε ισχυρό, άμεσο ηλιακό φως, καθώς τα φύλλα τους έχουν γίνει ευαίσθητα κατά τη διαχείμαση και μπορούν εύκολα να καούν. Μέχρι να περάσουν οι νυχτερινοί παγετοί, φρόντισε να τα επιστρέφεις στον προστατευμένο χώρο διαχείμασής τους τη νύχτα. Αυτός ο σταδιακός εγκλιματισμός βοηθά το φυτό να προσαρμοστεί στις εξωτερικές συνθήκες φωτισμού, τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και την κίνηση του αέρα.
Όταν δεν υπάρχει πλέον κίνδυνος παγετού και τα φυτά έχουν συνηθίσει στις εξωτερικές συνθήκες, μπορείς να τα μεταφέρεις μόνιμα σε εξωτερικούς χώρους. Αυτό συμβαίνει συνήθως γύρω στα μέσα Μαΐου. Πριν από τη φύτευση σε εξωτερικούς χώρους, μπορεί να είναι σκόπιμο να μεταφυτεύσεις τα φυτά σε φρέσκο, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά χώμα γλάστρας, ειδικά εάν αυτό δεν έγινε το φθινόπωρο. Επίλεξε ένα ηλιόλουστο σημείο, αλλά ένα που να προστατεύεται ελαφρώς από τον ισχυρό μεσημεριανό ήλιο. Οι γερμπέρες αγαπούν πολύ φως, αλλά η υπερβολική άμεση ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να βλάψει τα φύλλα τους. Το καλά στραγγιζόμενο έδαφος παραμένει ζωτικής σημασίας για την επιτυχή καλλιέργειά τους.
Αφού τα μεταφέρεις σε εξωτερικούς χώρους, συνέχισε το τακτικό πότισμα και τη λίπανση σύμφωνα με τις ανάγκες της καλλιεργητικής περιόδου. Η γερμπέρα θα είναι ευγνώμων για τη φροντίδα και σύντομα θα ανθίσει ξανά, διακοσμώντας τον κήπο ή το μπαλκόνι σου. Τα επιτυχώς διαχειμασμένα φυτά που επανακινούνται προσεκτικά την άνοιξη είναι συνήθως ισχυρότερα, πιο ανθεκτικά και ανθίζουν πιο άφθονα από τα νεοαγορασμένα φυτάρια. Επομένως, η διαχείμαση δεν σημαίνει μόνο τη διάσωση του φυτού, αλλά είναι και ένα είδος επένδυσης στη λουλουδένια μεγαλοπρέπεια του επόμενου έτους.
Συνήθη λάθη κατά τη διαχείμαση των γερμπερών
Κατά τη διαχείμαση των γερμπερών, πολυάριθμες παγίδες μπορεί να οδηγήσουν στην αποδυνάρωση ή ακόμα και στην απώλεια του φυτού. Ένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη είναι το υπερβολικό πότισμα κατά την περίοδο ληθάργου. Πολλοί άνθρωποι τείνουν να συνεχίζουν το πότισμα όπως έκαναν κατά την καλλιεργητική περίοδο, αγνοώντας το γεγονός ότι ο μεταβολισμός του φυτού έχει επιβραδυνθεί και η πρόσληψη νερού έχει μειωθεί σημαντικά. Το κρύο, στάσιμο νερό προκαλεί σήψη των ριζών, η οποία σχεδόν σίγουρα οδηγεί στον θάνατο του φυτού. Πάντα περίμενε μέχρι το ανώτερο στρώμα του χώματος να στεγνώσει πριν προσθέσεις μια μικρή ποσότητα νερού.
Ένα άλλο συχνό πρόβλημα είναι η ακατάλληλη θερμοκρασία διαχείμασης. Εάν ο χώρος είναι πολύ ζεστός, το φυτό δεν μπορεί να εισέλθει σωστά σε λήθαργο και μπορεί να αρχίσει να βλασταίνει πρόωρα, γεγονός που το εξαντλεί. Εάν είναι πολύ κρύο και η θερμοκρασία πέσει κάτω από το μηδέν, το φυτό μπορεί να παγώσει. Η εξασφάλιση ιδανικής θερμοκρασίας μεταξύ 5-10 βαθμών Κελσίου είναι απαραίτητη. Επιπλέον, η έλλειψη φωτός μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα. Αν και το φυτό βρίσκεται σε λήθαργο, χρειάζεται μια ελάχιστη ποσότητα φωτός για να διατηρήσει τις ζωτικές του διαδικασίες. Οι γερμπέρες που διαχειμάζουν σε εντελώς σκοτεινό μέρος συχνά εξασθενούν και γίνονται πιο ευάλωτες σε ασθένειες.
Η παράβλεψη παρασίτων και ασθενειών μπορεί επίσης να έχει σοβαρές συνέπειες. Τα φυτά που μεταφέρονται για διαχείμαση πρέπει να επιθεωρούνται σχολαστικά και, εάν είναι απαραίτητο, να αντιμετωπίζονται πριν μεταφερθούν σε εσωτερικό χώρο. Πρέπει επίσης να ελέγχονται τακτικά κατά τη διαχείμαση, επειδή το κλειστό, μερικές φορές υγρό περιβάλλον μπορεί να ευνοήσει τον πολλαπλασιασμό ορισμένων παθογόνων και παρασίτων. Ένα πρόβλημα που εντοπίζεται έγκαιρα είναι ευκολότερο να λυθεί από μια προχωρημένη προσβολή. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην τεφρά σήψη και στους τετράνυχους.
Τέλος, η βιασύνη στον ανοιξιάτικο εγκλιματισμό στις εξωτερικές συνθήκες είναι επίσης ένα συνηθισμένο λάθος. Τα φυτά που μεταφέρονται ξαφνικά από τον χώρο διαχείμασής τους σε δυνατό ήλιο ή κρύο καιρό υφίστανται στρες, τα φύλλα τους μπορεί να καούν ή μπορεί να υποστούν βλάβη από την απότομη αλλαγή θερμοκρασίας. Η αρχή της σταδιακότητας είναι εξαιρετικά σημαντική εδώ: συνήθισε αργά το φυτό στις εξωτερικές συνθήκες, για αρκετές ημέρες ή εβδομάδες, πριν το μεταφέρεις μόνιμα έξω. Αποφεύγοντας αυτά τα λάθη και λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες του φυτού, η διαχείμαση των γερμπερών μπορεί να είναι επιτυχής και μπορείς να απολαμβάνεις τα αγαπημένα σου λουλούδια χρόνο με το χρόνο.
